ឯកសារការចិញ្ចឹមឃ្មុំស្រុក 👉
ឯកសារនៃការធ្វើសំយោគ ទឹកអម្រិត ទៅជា ទឹកឃ្មុំ Nectar to Pollen 👉
វិធីធ្វើតេស្ត ទឹកឃ្មុំ សុទ្ធឬ មិនសុទ្ធ? 👉
សត្វឃ្មូ ប្រៀបប្រដូចបានទៅ នឹង រោងចក្រផលិត ទឹកស្ករ ដែល ឃ្មុំ វាហោះទៅ បឺតទឹក អម្រិត ឬ ទឹក លំអងផ្កានានា ។ លំអងផ្កា បង្តើតជាសំបុក និង ទឹក យកទៅ ដាក់បំពេញក្នុងសំបុកនោះ ពេលត្រូវកដៅថ្ងៃ ទឹកហួតរីងអស់ នៅសល់់តែទឹតស្ក ហៅថាទឹកឃ្មុំធម្មជាតិ ដូច្នេះ ការផលិតទឹកឃ្មុំ គឺ មាន ២ ប្រភេទ គឺបែបធម្មជាតិ ដូចការរៀបរាប់ខាងលើ នឹងបែបវិទ្យាសាស្រ្ត គឺ សំបុកឃ្មុំ ត្រូវបានគេ ផលិតទុកជាស្រេច និង ការដែល ឃ្មុំ បឺតទឹក ស្ក ! ឬ មនុស្ស បូមទឹមស្ករ តាមសារ៉ាង ចាក់បញ្ចូលក្នុង សំបុកសិប្បនិម្មិត ដែលនាំឲ្យ ទឹកឃ្មុំនោះ មិនឆ្លងកាត់ ការសំយោគ ក្នុង ក្រពះឃ្មុំ នេះជាមួលហេតុនាំឲ្យមានថា ទឹកឃ្មុំសុទ្ធ ឬ មិនសុទ្ធ៕
Beekeepers use smoke to keep bees calm during hive inspections. When bees sense danger, they release an alarm pheromone called isopentyl acetate from a gland near their stingers. This chemical wafts through the air and alerts other bees to be ready to attack
អាជីវកម្ម ទឹកឃ្មុំ ឡាយ រដ្ឋា - កសិករស្រុកភ្នំព្រឹក ហេតុអ្វីទឹកឃ្មុំនាំចូល តម្លៃទាបជាងទឹកឃ្មុំក្នុងស្រុក? កុំឲ្យទឹកឃ្មុំល្អៗ មានគុណភាព ត្រូវបាននាំចេញទៅឲ្យបរទេសប្រើ ហើយបងប្អូនខ្មែរយើង ប្រើទឹកឃ្មុំអន់ៗ ឬទឹកឃ្មុំគេកែឆ្នៃនោះអី គាំទ្រផលិតផលខ្មែរ គឺចូលរួមបង្កើតការងារ ធ្វើឲ្យសហគមន៍ មានការរីកចំរើន មោទនភាព ផលិតផលខ្មែរ យើងគាំទ្រផលិតផលសុខភាព ក្នុងស្រុក ជូនពរបងប្អូនមាន សុខភាពល្អ។
អាជីវកម្មទឹកឃ្មុំមណ្ឌលគីរីកើនឡើង ក្រោយចុះបញ្ជីម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ ក្រោយពីទទួលបានការចុះបញ្ជីម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រនៃទឹកឃ្មុំមណ្ឌលគីរី កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ប្រជាកសិករកាន់តែទទួលបានផលកម្រៃខ្ពស់ និងបន្ថែមការស្វះស្វែងប្រមូលផលជាងមុន។
នៅក្នុងពិធីតាំងពិព័ណភូមិមួយផលិតផលមួយ លោក ស្រ៊ើវ សុវណ្ណនី ប្រធានសមាគមអភិរក្សឃ្មុំព្រៃខេត្តមណ្ឌលគិរី បានអោយដឹងថា បច្ចុប្បន្នទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី បែងចែកតម្លៃលក់ជា៣ប្រភេទ ក្នុងនោះចំណុះ ២៥០ក្រាម តម្លៃ៧ដុល្លារ, ចំណុះ៤៥០ក្រាម តម្លៃ១៣ដុល្លារ និងចំណុះ៥០០ក្រាម តម្លៃ ១៤ដុល្លារ ក្នុងមួយដប/កែវ។
លោកបន្តថា ឆ្នាំនេះការប្រមូលផលទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី បានប្រមាណ ១០០តោន។ ក្នុង១ឆ្នាំ ការប្រមូលផលទឹកឃ្មុំសុទ្ធ គឺមានចំនួនតែ១ដងប៉ុណ្ណោះ គឺចាប់ពីខែមីនា ដល់ខែមិថុនា ខណៈចាប់ពីខែមិថុនាទៅ គឺជាប្រភេទទឹកឃ្មុំ ខែវស្សា ដែលមានជាតិទឹកច្រើន។ ការប្រមូល និងផលិតទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសហគមន៍ចំនួន១១ ក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី ដែលមានសមាជិកប្រមាណជាង ២ពាន់គ្រួសារ។
លោក បន្ថែមថា ការចុះបញ្ជីការពារម៉ាកជាសម្គាល់ភូមិសាស្រ្តទំនិញនៅកម្ពុជារួចមក បានធ្វើឲ្យកសិករ ដែលសមាជិកនេះ គាត់មានទំនុកចិត្តក្នុងការប្រមូលផលថែមទៀត ជាពិសេសនោះ គឺតម្លៃមានការកើនខ្ពស់បន្តិច ធ្វើឲ្យពួកគាត់មានជីវភាពល្អប្រសើរមួយកម្រិតទៀត បន្ទាប់ការងារកសិកម្មមួយចំនួនផ្សេងទៀតរបស់គាត់ ដូចជាការដាំដុះដំឡូង និងការធ្វើស្រែជាដើម។
«ទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី» ត្រូវបានសម្ពោធដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ (GI) ក្នុងគោលដៅផ្តល់កិច្ចការពារកម្មសិទ្ធិបញ្ញា លើកកម្ពស់គុណភាពសម្បកវេចខ្ចប់ និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ព្រមទាំងបង្កើនចង្វាក់តម្លៃ បង្កើតការងារ និងលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រជាជន។
ក្នុងពិធីសម្ពោធដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ «ទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី» បានរៀបចំឡើង នៅក្រុងសែនមនោរម្យ ខេត្តមណ្ឌលគិរី រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម លោក ប៉ាន សូរស័ក្តិ បានថ្លែងថា ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម នឹងបន្តសហការជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានក៏ដូចជាក្រសួង ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធក្នុងការអភិវឌ្ឍម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ «ទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី» ឱ្យក្លាយជាគោលដៅទេសចរណ៍តាមរយៈការរៀបចំហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសមាគមអភិរក្សឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី មូលដ្ឋានផលិតកម្ម និងទីកន្លែងប្រមូលផលទឹកឃ្មុំ ដើម្បីទាក់ទាញទេសចរ ស្របតាមផែនការមេស្តីពីការអភិវឌ្ឍវិស័យទេសចរណ៍ខេត្តមណ្ឌលគិរី ឆ្នាំ ២០២១-២០៣៥ របស់រាជរដ្ឋាភិបាល។
ការថែរក្សា និងធានាបាននូវកេរ្តិ៍ឈ្មោះ «ទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី» និងការទាញអត្ថប្រយោជន៍ពីការចុះបញ្ជីម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញនេះ គឺពិតណាស់អាស្រ័យលើការទទួលខុសត្រូវរបស់សមាជិកម្នាក់ៗនៅក្នុងសហគមន៍ដែលចាំបាច់ត្រូវមានសាមគ្គីភាព ភាពស្មោះត្រង់ សុចរិត និងអភិបាលកិច្ចគ្រប់គ្រងល្អ ប្រកបដោយតម្លាភាព និងគណនេយ្យភាព ទើបម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ «ទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី» ផ្តល់នូវគុណតម្លៃពិតប្រាកដ ព្រមទាំងធានានូវនិរន្តរភាពសម្រាប់អ្នកជំនាន់ក្រោយ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញ «ទឹកឃ្មុំព្រៃមណ្ឌលគិរី» មិនត្រឹមតែជាអត្តសញ្ញាណផលិតផលរបស់សមាគមអភិរក្សឃ្មុំព្រៃខេត្តមណ្ឌលគិរីតែមួយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែម៉ាកសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រទំនិញនេះនឹងក្លាយជាផ្នែកនៃការផ្សព្វផ្សាយកេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាផងដែរ»៕
ចិញ្ចឹមឃ្មុំយកទឹកឃ្មុំតាមបែបបច្ចេកវិទ្យាជំនាន់ទី៤ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច ចំណុះវិទ្យាស្ថានកសិកម្មវៀតណាម ជាអង្គភាពដំបូងបង្អស់របស់វៀតណាម អនុវត្តជោគជ័យទម្រង់រូបភាពចិញ្ចឹមឃ្មុំ យកទឹកឃ្មុំតាមបែបបច្ចេកវិទ្យាជំនាន់ទី៤។ ផ្តើមចេញពីនោះបង្កើតបានប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ ក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មយកទឹកឃ្មុំ និងបង្វែបទដ្ឋានបច្ចេកវិទ្យាចិញ្ចឹមឃ្មុំ ជូនគ្រួសារចិញ្ចឹមឃ្មុំនៅប្រទេសវៀតណាម។
សព្វថ្ងៃ វៀតណាមជាប្រទេសនាំចេញទឹកឃ្មុំលំដាប់លេខ៦ លើពិភពលោក ក្នុងនោះវៀតណាមជាប្រទេសឈរលំដាប់លេខ១ ខាងបរិមាណនាំចេញទឹកឃ្មុំចូលកាន់ប្រទេសអាមេរិក។ សក្តានុពលចិញ្ចឹមឃ្មុំយកទឹកនៅវៀតណាម មានកាលានុភាពវិវត្តន៍និងបើកទូលាយ។ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច ជាអង្គភាពដំបូងខាងវិស័យចិញ្ចឹមឃ្មុំ សិក្សាឯកទេស និងបង្វែបទដ្ឋានបច្ចេកវិទ្យាចិញ្ចឹមឃ្មុំ ជូនគ្រួសារចិញ្ចឹមឃ្មុំទូទាំងប្រទេសវៀតណាម ទន្ទឹមនោះក៏ជាទីកន្លែងផលិតកម្មបង្កើតផលិតផលទឹកឃ្មុំគុណភាពខ្ពស់ ផ្គត់ផ្គង់ឱ្យទីផ្សារក្នុងស្រុកនិងនាំចេញ។
អញ្ជើញមកដល់មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច នៅរដូវផ្កាមៀនរីកស្រុះ យើងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចបានសម្របខ្លួននឹងព្រៃព្រឹក្សាធម្មជាតិ ជាទីសម្រាប់កូនឃ្មុំក្រេបលម្អងផ្កាធ្វើសម្បុក។ នៅចម្ការមៀន មានធុងចិញ្ចឹមឃ្មុំរាប់រយធុង ដាក់តម្កល់ជាលំដាប់លំដោយគ្នា ឃ្មុំហើរឈ្វេឈ្វាតគ្រប់ទិសទីមមាញឹកក្រេបយកលម្អងផ្កា បង្កើតបានជាប្រព័ន្ធអេកូធម្មជាតិស្រស់ថ្លា នាមណ្ឌលបរិវេណវិទ្យាស្ថានកសិកម្មវៀតណាម។
មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច បង្កើតនៅឆ្នាំ២០០៦ ជាទីកន្លែងសិក្សាស្រាវជ្រាវនិងបណ្តុះបណ្តាលអំពីឃ្មុំនៅប្រទេសវៀតណាម។ សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលបានអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ក្នុងការផលិតកម្ម ចិញ្ចឹមឃ្មុំតាមបែបស្តង់ដា VietGAP ជួយបង្កើនទិន្នផល គុណភាពទឹកឃ្មុំ បង្កើនកម្លាំងប្រកួតប្រជែងលើផលិតផលនាំចេញ។ ទម្រង់រូបភាពចិញ្ចឹមឃ្មុំតាមបែបបច្ចេកវិទ្យាជំនាន់ទី៤ ជួយឱ្យផលិតផលមានតម្លាភាព កំណត់បានប្រភពដើម ដូចជា៖ កូនពូជ ប្រភពផ្កា គ្រឿងបន្សំ និងបង្ការជំងឺ ដែលបានប្រើប្រាស់ក្នុងបទដ្ឋានចិញ្ចឹមឃ្មុំ។
ក្រៅពីនោះ មជ្ឈមណ្ឌលក៏ជាអង្គភាពដំបូងនៅវៀតណាម បង្កើតបានពូជឃ្មុំរាជនីសិប្បនិមិត្តជោគជ័យសម្រាប់ហ្វូងឃ្មុំ ផ្គត់ផ្គង់ពូជឃ្មុំរាជនីរាប់រយក្បាល និងហ្វូងឃ្មុំចិញ្ចឹមរាប់ពាន់ក្បាល ជូនគ្រួសារចិញ្ចឹមឃ្មុំនៅវៀតណាម។ ទម្រង់រូបភាពនេះប្រកបដោយជោគជ័យ ល្បី ក្នុងវិស័យចិញ្ចឹមឃ្មុំវៀតណាម និងលើពិភពលោក។ មជ្ឈមណ្ឌលទទួលសិក្ខាកាម បញ្ញាវន្ត អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំមកពីប្រទេសនានាដូចជា អាមេរិក កូរេខាងត្បូង ជប៉ុន Belarus។ល។ អញ្ជើញមកទស្សនានិងសិក្សា។
ចាប់យកនិន្នាការចិញ្ចឹមឃ្មុំអន្តរជាតិ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច បានវិនិយោគបច្ចេកវិទ្យា និងនាំយកបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមឃ្មុំស្តង់ដារអន្តរជាតិ ចូលទៅវប្បកម្ម ផ្តើមចេញពីនោះជួយឱ្យប្រជាកសិករចិញ្ចឹមឃ្មុំវៀតណាម ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ចិញ្ចឹមឃ្មុំដោយធុងទៅជាចិញ្ចឹមឃ្មុំដោយធុងមានថ្នាក់ បង្កើនគុណភាពទឹកឃ្មុំ ឆ្ពោះទៅកាន់កសិកម្មចិញ្ចឹមឃ្មុំអភិវឌ្ឍន៍ចីរភាព។ សាស្រ្តាចារ្យរង បណ្ឌិត ផាម ហុងថៃ (Pham Hong Thai) នាយកមជ្ឈមណ្ឌលរៀបរាប់ថា៖ "ការចិញ្ចឹមឃ្មុំធុងមានថ្នាក់បែបធម្មជាតិ ឃ្មុំស្អាត ទឹកឃ្មុំបរិសុទ្ធ ដូច្នេះការផ្តល់ចេញជាផលិតផលច្រើនជាង៥ដង បើប្រៀបនឹងការប្រមូលផលដោយធុងទោល"។ មកដល់សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលធ្វើម្ចាស់បានបច្ចេកទេសតំណបង្កាត់ពូជឃ្មុំរាជនី ដូច្នេះដំណាក់កាលដំបូង ពូជឃ្មុំបានជ្រើសរើសដោយហ្មត់ចត់ បង្កើតបានជាហ្វូងឃ្មុំគុណភាពខ្ពស់។
រៀងរាល់ឆ្នាំ មជ្ឈមណ្ឌលបានហ្វឹកហ្វឺន បណ្តុះបណ្តាលជូនគ្រួសារចិញ្ចឹមចំនួន៣០០០គ្រួសារ នូវបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមឃ្មុំថ្មីទំនើបលំដាប់អន្តរជាតិ។ ក្នុងអំឡុងពេលពីរឆ្នាំ (២០២០ - ២០២២) មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច បានជំនួយឱ្យខេត្តសើនឡា (Son La) និងងែអាន (Nghe An) សាងសង់ទម្រង់រូបភាពចិញ្ចឹមឃ្មុំចំនួន៧ តាមបែបស្តង់ដារ VietGAP ដោយមានទ្រង់ទ្រាយឃ្មុំចំនួន៧១៥ហ្វូង ជាទឹកប្រាក់ចំនួន ៣,៥ ពាន់លានដុង។ ក្រៅពីជំនួយតាមខេត្តនូវបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមឃ្មុំ នៅទាំងសហការនាំចេញផលិតផលទឹកឃ្មុំទៀតផង មជ្ឈមណ្ឌលក៏បានណែនាំ ពិគ្រោះប្រតិបត្តិបច្ចេកវិទ្យាជំនាន់ទី៤ ក្នុងការវិវត្តចិញ្ចឹមឃ្មុំ តែមអេឡិចត្រូនិចបញ្ជាក់ប្រភពដើម ការពារ និងលើកកម្ពស់ពាណិជ្ជសញ្ញាទឹកឃ្មុំវៀតណាម។
បណ្ឌិតត្រឹន វ៉ាន់ត័ន (Tran Văn Toan) នាយករងមជ្ឈមណ្ឌលរៀបរាប់ សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សានិងចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូពិច កំពុងចិញ្ចឹមឃ្មុំយកទឹកដោយបរិមាណ៣០តោនក្នុងមួយរដូវ ផ្គត់ផ្គង់ឱ្យទីផ្សារវៀតណាម នូវផលិតផលទឹកឃ្មុំគុណភាពខ្ពស់ដូចជា៖ ទឹកឃ្មុំរាជនី លម្អងផ្កា royal jelly ។ល៕
របៀបចិញ្ចឹមឃ្មុំក្នុងកេះ ឬប្រអប់ តាមបែបធម្មជាតិ មុខរបរចិញ្ចឹមឃ្មុំ ក្នុងប្រអប់ ឬកេះ តាមបែបធម្មជាតិកំពុងតែពេញនិយម ក្រោយពីការស្វែងរកឃ្មុំព្រៃ ជាលក្ខណៈប្រពៃណីនោះស្ទើរតែបាត់បង់ទៅហើយ ដោយសារព្រៃផ្ទៃដីព្រៃឈើបានបាត់បង់ជាបន្តបន្ទាប់។ ខេត្តដែលមានការចិញ្ចឹមឃ្មុំ ភាគច្រើនមាននៅខេត្តសៀមរាប កំពង់ចាម ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ប៉ៃលិន និងខេត្តបាត់ដំបង ជាដើម ដែលជាតំបន់សម្បូរណ៍ចម្ការផ្លែឈើ។
ប្រជាពលរដ្ឋនៅស្រុកសំឡូត ខេត្តបាត់ដំបងបាននាំគ្នាបង្កើតសហគមន៍ចិញ្ចឹមឃ្មុំយកទឹកលក់រកប្រាក់ចំណូលដោះស្រាយជីវភាព ដោយមានអង្គការអឹមជេភី (M.J.P) របស់តារាភាពយន្តហូលីវូដ (Hollywood) អ្នកស្រី អែនជេលីណា ជូលី Angelina Jolie ជាអ្នកណែនាំពួកគាត់ឱ្យចេះវិធីចិញ្ចឹមឃ្មុំជាលក្ខណៈគ្រួសារនេះ។
ការចិញ្ចឹមឃ្មុំ ខុសពីការចិញ្ចឹមសត្វផ្សេងៗ គឺខុសទាំងការរៀបចំកន្លែងឱ្យវារស់នៅ ការជ្រើសទីតាំងចិញ្ចឹម ហើយវាមិនត្រូវការចំណីអាហារណា ក្រៅពីផ្កា ឬផ្កាឈើព្រៃ ផ្កាដំណាំធម្មជាតិនោះឡើយ។
អ្នកស្រុកសំឡូត ខេត្តបាត់ដំបងឱ្យដឹងថា ការរៀនចិញ្ចឹមឃ្មុំមិនចំណាយពេលយូរឡើយ។ ប៉ុន្តែពួកគាត់ត្រូវឆ្លងការបណ្ដុះបណ្ដាលពីរបៀបចិញ្ចឹមឃ្មុំរយៈពេលប្រហែល១ខែ ក៏អាចចាប់ផ្ដើមចិញ្ចឹមឃ្មុំសាកល្បងបាន។ ចំណែកការចិញ្ចឹមសាកល្បង ត្រូវចំណាយពេលប្រមាណជិត ១ឆ្នាំ ទើបពួកគាត់អាចចាប់ផ្ដើមចិញ្ចឹមឃ្មុំ ជាមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិតបាន ដោយមានគ្រូបង្គោលម្នាក់ពីអង្គការអឹមជេភី(M.J.P)ជួយផ្ដល់គំនិតក្នុងចិញ្ចឹម។
ប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់រស់នៅស្រុកសំឡូត លោក ឌុក ម៉េង ថ្លែងថា សព្វថ្ងៃពួកគាត់ចិញ្ចឹមឃ្មុំសាកល្បងបានជាង ២០កេះ ដោយក្នុងមួយកេះ មានពី៨ទៅ១២បង្គង។
លោកបានបង្ហាញពីវិធី និងបទពិសោធន៍ខ្លះៗជុំវិញរបបរចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះ៖ «វិធីសាស្ត្រធ្វើនៅក្នុងវាមានមេមានផ្លិតស្រេចហើយមានតុមួយ តុគ្រាន់តែកល់ឱ្យផុតពីដីដាក់ជើងវាដាក់ពិនតូធ្វើជើងចាក់ទឹកកុំឱ្យស្រមោចឡើង ហើយទុកចោលពីបួនថ្ងៃទៅមើលម្ដង។ បើវាកើនផ្លិតច្រើនយើងថែមផ្លិតឱ្យវាទៀត។ សំខាន់យើងដាក់ទឹកពីលើហ្នឹងមួយហើយគ្រប់វាទៅឱ្យវាផឹកវាចូលផឹកទឹកណាស់។ យើងត្រូវមើលវារហូតខ្លាចវាបង្កើតស្ដេចខ្លួនវាបាន ក្នុងមួយធុងមានស្ដេចតែមួយទេ បើមានស្ដេចឃ្មុំពីរវាហ្នឹងចេញពីសំបុកអស់ ស្ដេចវាមានតួនាទីបង្កើតកូននៅក្នុងនោះ ហើយកម្មករវាមិនមែនអ្នកពងទេ»។
លោកបន្តថា ទឹកឃ្មុំដែលពួកគាត់ផលិតបានជាទឹកឃ្មុំសុទ្ធល្អដូចទឹកឃ្មុំធម្មជាតិដែរ និងមានតម្រូវការខ្ពស់នៅលើទីផ្សារ។ លោកឱ្យដឹងទៀតថា នៅរដូវប្រាំងសំបូរផ្កាឈើ ប្រមូលផលទឹកឃ្មុំម្ដងរយៈពេលពី ១៥ថ្ងៃ ទៅ១ខែ។
គ្រូបង្គោល និងជាបុគ្គលិកអង្គការអឹមជេភី (M.J.P)ម្នាក់ លោក កែវ សុធន់ ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា លោកបង្រៀនពលរដ្ឋទាំងនោះជារៀងរាល់ខែ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់ចេះចិញ្ចឹមឃ្មុំផលិតទឹកបានច្រើន។
លោកថា ការចិញ្ចឹមឃ្មុំ មានច្រើនដំណាក់កាល ប៉ុន្តែជាដំបូងកសិករត្រូវជ្រើរើសទីតាំដែលល្អ ដូចជាកន្លែងនោះសម្បូរណ៍ព្រៃឈើ ផ្កា ឬចម្ការឈើហូបផ្លែជាដើម ហើយតំបន់នោះ មិនមានការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្ម ឬការប្រើប្រាស់សាធាតុគីមីផ្សេងៗ។
ការជ្រើសរើសពូជ ក៏ជាកត្តាសំខាន់ដែរ។ លោកថា ពូជឃ្មុំដែលប្រជាពលរដ្ឋស្រុកសំឡូតជ្រើសរើសយកទៅចិញ្ចឹមនោះនាំចូលពីក្រៅប្រទេស គឺអាស៊ី និង អឺរ៉ុប ហើយយកមកបង្កាត់ជាមួយឃ្មុំព្រៃ៖ «ពូជឃ្មុំដែលពួកខ្ញុំយកមកចិញ្ចឹមនេះ គឺមានម៉ាលីហ្វរ៉ា និងសេរ៉ាណា លក្ខណៈពិសេសរបស់វា ម៉ាលីហ្វរ៉ា ឃ្មុំអឺរ៉ុបវិញវាកម្រចាកចោលសម្បុក ដងខ្លួនវាធំជាងគេ ផលិតទឹកឃ្មុំបានច្រើន ហើយបើប្រភេទឃ្មុំអាស៊ីសេរ៉ាណា ខ្មែរយើងហៅប្រួតដែលវាចូលចិត្តនៅក្នុងរ៉ូងឈើ តាមផ្ទះ វាសាំនឹងអាកាសធាតុនៅអាស៊ីស្រាប់ បើយើងយកមកបង្កាត់ចូលគ្នាល្អ»។
លោកបន្តថា ការងារបន្ទាប់ គឺការធ្វើប្រអប់ ឬកេះបង្គងឱ្យស្នាក់នៅ ឬហៅថាការសាងសង់ទីជម្រកដើម្បីឱ្យឃ្មុំប្រមែលប្រមូលគ្នាវា ដែលនៅរាយប៉ាយតាមកន្លែងផ្សេងៗចូលមកស្នាក់នៅបង្កើតកូនចៅលើបង្គងដែលកសិកររៀបចំក្នុងប្រអប់តាមលក្ខណបច្ចេកទេសត្រឹមត្រូវ។
លក្ខណបច្ចេកទេសនៃការធ្វើកេះ ឬធុងចិញ្ចឹមនោះបច្ចុប្បន្នកសិករ អាចសិក្សាធ្វើដោយខ្លួនឯងបានដោយមិនចំបាច់ទិញពីបរទេសដូចពេលមុនៗនោះឡើយ។
លោក កែវ សុធន់ ឱ្យដឹងថា កសិករអាចយកឈើបន្ទះក្តារស្ដើងល្មមផ្សំគ្នាធ្វើបាន ដោយធុងឃ្មុំនីមួយៗមានទំហំកម្ពស់ ៤តឹក និងបណ្ដោយ ៥ ទៅ ៦តឹក៖ «ហើយយើងធ្វើហ្នឹងគឺមានផ្លូវឃ្មុំចេញចូល មានពីរទន្ទឹមគ្នា ប្រហោងហ្នឹងតូចទេ កម្ពស់វាប្រហែល២ទៅ៣សង់ទីម៉ែត្រ ទំហំ កន្លះទៅ១តឹក ផ្នែកខាងក្រោយយើងចុះប្រហោងត្រឹមតែ១តឹកបួនជ្រុង ប៉ុន្តែគេប្រើលួសសំណាញ់អាចបិទបើកបាន នៅពេលវាក្តៅយើងបើកប្រហោងខាងក្រោយនោះខ្យល់ចូល។ មានន័យថាខាងក្រោយនោះឃ្មុំអត់ចេញចូលបានទេ វាចេញចូលតែខាងមុខទេ…យើងធ្វើគម្របបិទពីលើ ដោយធ្វើឱ្យវាធំខ្ពស់ជាងគែមមាត់ធុងបន្តិចដើម្បីងាយដាក់បង្គងកុំឱ្យវាទើស ចំពោះគម្របនោះ គេអាចប្រើប្លាស្ទិកគ្របពីលើ ឬស័ង្កសី ដើម្បីកុំឱ្យត្រូវភ្លៀង ឬសំណើមធ្វើឱ្យឆាប់ពុកធុង»។
ចំណែកបង្គងវិញ ក៏ធ្វើពីឈើដែរ ដោយកំណត់ទំហំមានបណ្ដោយស្របនឹងប្រវែងធុងដែលអាចដាក់ចុះបាន នឹងមានកម្ពស់២តឹកកន្លះ ឬ៣តឹក។
តែទោះយ៉ាងណា មុខរបរនេះក៏នៅមានបញ្ហាប្រឈមខ្លះដូចជាឧបករណ៍ខ្លះត្រូវទិញនាំចូលពីបរទេស ដូចធុងផលិតចម្រាញ់យកទឹកឃ្មុំ និងផ្លិតឃ្មុំសិប្បនិម្មិតជាដើម ដែលមិនទាន់អាចផលិតបានក្នុងស្រុកនៅឡើយ។
ឯកសារស្ដីពីបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមឃ្មុំ នៃមជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញ ណាស្តូ (NASTO) បានបង្ហាញថា ទីតាំងចិញ្ចឹមឃ្មុំដែលល្អ គឺត្រូវមានប្រភពផ្កា៣ដងក្នុងមួយឆ្នាំ មានប្រភពទឹក ឬមានសំណើមគ្រប់គ្រាន់ មានម្លប់ តែក៏ត្រូវមានពន្លឺចេញចូលគ្រប់គ្រាន់ដែរ។
ទីតាំងការដាក់កេះ ឬធុងចិញ្ចឹមឃ្មុំនោះ ត្រូវដាក់នៅឱ្យឆ្ងាយពីកន្លែងដែលមនុស្សអ៊ូអរច្រើន ឬក្បែរផ្លូវធ្វើដំណើរទៅមក និងមិនត្រូវដាក់ឱ្យកៀកគ្នាពេកទេ ហើយជៀសវាងដាក់ធុងនោះទល់មុខគ្នា។
លោកបន្តថា ទឹកឃ្មុំដែលប្រជាពលរដ្ឋផលិតបាននោះលក់បានក្នុងតម្លៃបោះដុំ៧ម៉ឺនរៀល(៧០,០០០) ឬ៨ម៉ឺនរៀល ស្មើ២០ដុល្លារ ក្នុងមួយលីត្រ។
កសិករឱ្យដឹងដែរថា រដូវសំបូរផ្កាឈើ ប្រសិនបើឃ្មុំកើតល្អនៅក្នុងរដូវប្រាំង គឺចិញ្ចឹមឃ្មុំមួយកេះ ប្រមូលផលម្ដងបានទឹកឃ្មុំពី ៣ទៅ ៥លីត្រ។
ឯកសារស្ដីពីបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមឃ្មុំ នៃមជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញ ណាស្តូ (NASTO) បានបង្ហាញថា ទឹកឃ្មុំ បានផ្ដល់នូវផលប្រយោជន៍ច្រើន ដូចជាផ្ដល់ វីតាមីន ថាមពល ធ្វើឱសថព្យាបាលជំងឺ ជំនួយសារពាង្គកាយមនុស្ស និងប្រើប្រាស់ជាគ្រឿងផ្សំធ្វើបង្អែម ម្ហូបអាហារផ្សេងជាដើម៕
- ឃ្មុំគឺជាសត្វល្អិតម្យ៉ាងដែលផលិតទឹកឃ្មុំហើយអាចឲ្យមនុស្សយើងបរិភោគបាន ។ គេបានដឹងថាឃ្មុំបានផលិតទឹកឃ្មុំតាំងតែពី មួយរយសាមសិបលានឆ្នាំមុនមកម្ល៉េះ និងរហូតមកដល់ពេលនេះ ។ បច្ចុប្បន្ននេះទឹកឃ្មុំត្រូវបានគេប្រមូលដោយវិធី ២យ៉ាងគឺ :
+ ប្រមូលយកពីក្នុងព្រៃ
+ ប្រមូលយកពីកន្លែងដែលគេចិញ្ចឹម
- ជាទូទៅគេតែងមានជំនឿថា ទឹកឃ្មុំដែលប្រមូលបានមកពីក្នុងព្រៃតែងតែមានគុណភាពល្អជាង ទឹកឃ្មុំដែលគេប្រមូលបានមកពីកន្លែងដែលគេចិញ្ចឹម ។ ត្រង់បញ្ហានេះនៅមិនទាន់មានការអះអាងណាមួយឲ្យបានស៊ីជម្រៅទៅលើប្រភេទទឹកឃ្មុំទាំងពីរប្រភេទនេះនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគេបានដឹងនោះគឺ ប្រយោជន៍ដ៏សំខាន់របស់ទឹកឃ្មុំ និងមុខរបរចិញ្ចឹមឃ្មុំ ដែលគេអាចប្រមូលប្រាក់យ៉ាងច្រើនពីពលកម្មរបស់សត្វឃ្មុំ ។
តើទឹកឃ្មុំមានប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ ?
* ទឹកឃ្មុំគឺជាស្ករដែលមានលក្ខណៈជាធម្មជាតិ មានរសជាតិឆ្ងាញ់ពិសា សម្បូរណ៍ទៅដោយកាបូហាយដ្រេត (Cabohydrates) ជាសារធាតុម្យ៉ាងផ្តល់នូវកម្លាំង និងថាមពលដល់រាងកាយរបស់មនុស្សយើង ។ ក្រៅពីនេះគេបានរកឃើញថាទឹកឃ្មុំមានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងខ្ពស់បំផុតក្នុងការផ្តល់កម្លាំងភ្លាមៗដល់រាងកាយ កាត់បន្ថយនូវការនឿយហត់របស់សាច់ដុំ ជាពិសេសវាមានប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនដល់អ្នកដែលធ្វើការងារដោយប្រើកម្លាំងដូចជា អ្នកកីឡាជាដើម ។ ទឹកឃ្មុំនៅបានចាត់ទុកថាជាអ្នកជួយការពារកុំឲ្យហត់នឿយខ្លាំងសំរាប់អ្នកកីឡា អ្នកហាត់ប្រាណ ដោយវាបឺតស្រូបយកសារធាតុម្យ៉ាងហៅថា គ្លូកូស (Glucose) អាចឲ្យខ្លួនប្រាណយើងបឺតស្រូបយកបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស បន្ទាប់មកវាជួយបង្កើនកម្លាំងឲ្យយើងបានភ្លាមៗ ឯចំណែកសារធាតុម្យ៉ាងទៀតហៅថាហ្វ្រាក់តូស (Fractose) ធ្វើការយឺតៗប៉ុន្តែបន្តផ្តល់ឲ្យយើងនូវកំលាំងពលំជាប់ជាបន្ត ។ ក្រៅពីនេះគេបានរកឃើញទៀតថាទឹកឃ្មុំ មានចំណែកជួយគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងរាងកាយយើងបានល្អប្រសើរជាងសារធាតុផ្សេងៗទៀត ។
* សូមសាកល្បងធ្វើដូចខាងក្រោនេះ :
១. មុនពេលចេញទៅហាត់ប្រាណសូមពិសារទឹកឃ្មុំចំនួន១ ស្លាបព្រាបាយសិន ឬអាចមុនពេលចេញទៅធ្វើការក៏បាន ។
២. ក្នុងករណីខ្លះ ពេលយើងភ្ញាក់ឡើងពីដំណេកនៅពេលព្រឹកយើងមានអារម្មណ៍ហត់នឿយ អស់កម្លាំង សូមយកទឹកឃ្មុំមកលាបលើចំណិតនំប៉័ងជំនួសស្ករ ឬលាយទឹកឃ្មុំនៅក្នុងតែរួចពិសារ វានឹងជួយសំរួលឲ្យយើងមានកម្លាំងល្អប្រសើរមកវិញភ្លាមៗ ។
៣. បើសិនជាកូនចៅរបស់យើងពេលត្រឡប់មកពីសាលាវិញមានអាការៈហត់នឿយ ល្ហិតល្ហៃ សូមយកទឹកឃ្មុំឲ្យកូនក្មេងទទួលទានជាមួយនំ ឬនំប៉័ង នោះវានឹងមានកំលាំងល្អប្រសើរឡើងវិញជាមិនខាន ។
ក្រៅពីជួយរក្សានិងបង្កើតកំលាំងឲ្យយើង ទឹកឃ្មុំគឺជាអ្នកជួយរួមចំណែកការពារប្រព័ន្ធប្រឆាំងរបស់រាងកាយយើង ទប់ទល់ជាមួយជំងឺនិងមេរោគផ្សេងៗបានយ៉ាងល្អ ជួយដល់ការរំលាយអាហាររបស់ក្រពះ ជួយផ្សះដំបៅ និងកែកុនបញ្ហាផ្សេងៗទៀតរបស់រាងកាយយើង ។
នៅរៀងរាល់ព្រឹកសូមលាយទឹកឃ្មុំមួយចំណែក ទឹកក្រូចឆ្មាមួយចំណែកស្មើគ្នា ក្នុងទឹកក្តៅមួយពែង ដើម្បីសម្រួលឲ្យដល់រាងកាយរបស់យើង និងជួយធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ស្រស់ថ្លាព្រមគ្នា ។
ទឹកឃ្មុំនៅអាចយកមកលាបព្យាបាលការប្រេះបបូរមាត់ ដំបៅហើម អ្នកចំរៀងភាគច្រើនបានពិសារទឹកឃ្មុំ ឬលាយទឹកឃ្មុំជាមួយទឹកក្តៅពិសារ មុនពេលឡើងច្រៀងដើម្បីសម្រួលដល់បំពង់កឲ្យមានភាពសើមមិនស្ងួតក ពេលច្រៀង ។ ទឹកឃ្មុំត្រូវបានគេយកទៅផ្សំជាមួយរូបមន្តផ្សេង ដោយគិតទាំងគ្រឿងមុខម្ហូប គ្រឿងសំអាង សាប៊ូដុះខ្លួន នំ ៘
វិធីសាស្ត្រនៃការចិញ្ចឹមឃ្មុំ
ឃ្មុំគឺជាសត្វល្អិតម្យ៉ាងដែលផលិតទឹកឃ្មុំ ក្រៅពីឃ្មុំគឺនៅមានសត្វល្អិតម្យ៉ាងទៀតដែលផលិតទឹកឃ្មុំដែរ ហើយខ្មែរយើងនិយមហៅថា �ពង្រួត� វាមានរូបរាងតូចជាងឃ្មុំច្រើន ហើយវាច្រើនយករន្ធឈើប្រហោងធំៗធ្វើជាសំបុករបស់វា ខុសពីសត្វឃ្មុំដែលកកើតសំបុកតាមមែកឈើ ឬតាមអាគារលំនៅដ្ឋាន ។
នៅក្នុងប្រទេសជឿនលឿនមួយចំនួនគេបានចិញ្ចឹមឃ្មុំជារបៀបមួយប្លែកពីធម្មតា គឺធ្វើនៅប្រអប់ឡាំង ក្រដាស ឬឈើសម្រាប់ឲ្យឃ្មុំកកើតជាសំបុករបស់វា ។ ក្រៅពីនេះ នៅតាមចំការមួយចំនួនម្ចាស់ចំការបានចិញ្ចឹមឃ្មុំនៅក្នុងចំការរបស់ខ្លួនដើម្បីទាញយកផលប្រយោជន៍ ២ យ៉ាងគឺ :
- - ទីមួយ : ឲ្យឃ្មុំជួយបង្កាត់លំអងញីឈ្មោលរបស់ដំណាំដើម្បីឲ្យវាមានផ្លែផ្កាច្រើន
- - ទីពីរ : គេបានទទួលទឹកឃ្មុំពីឃ្មុំដែលគេបានចិញ្ចឹមនោះ
ក្រៅពីប្រយោជន៍ទាំងពីរខាងលើនេះ ឃ្មុំអាចនៅជួយកាត់បន្ថយបាននូវការយាយីពីសំណាក់សត្វល្អិតផ្សេងៗទៀតពេលដំណាំចេញផ្កា ប៉ុន្តែប្រការនេះមិនទាន់មានការអះអាងណាមួយឲ្យបានជាក់លាក់នៅឡើយទេ ។
ដោយហេតុថាតម្លៃទឹកឃ្មុំនៅលើទីផ្សារមានតម្លៃថ្លៃ ដូចនេះហើយទើបមានមនុស្សជាច្រើនមានបំណងស្វែងយល់ពីវិធីចិញ្ចឹមឃ្មុំ ប៉ុន្តែនៅពុំទាន់មានឯកសារ ឬសៀវភៅណាមួយនិយាយពីវិធីចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះនៅឡើយទេ ហេតុនេះអត្ថបទមេរៀនស្តីពីការចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះ អាចជាជំនួយស្មារតីមួយសំរាប់អ្នកដែលមានបំណងចង់ចិញ្ចឹមឃ្មុំ ។
១- ទីតាំង
ដើម្បីឲ្យការចិញ្ចឹមឃ្មុំ អាចប្រព្រឹត្តទៅបានល្អយើងត្រូវមានទីតាំងមួយសមស្រប ឆ្ងាយពីភូមិឋាន អាចជាដីចំការ ដីទំនេរទុកចោលដែលមិនមានការរំខានពីមនុស្សម្នាផ្សេងៗ ។ នៅលើទីតាំងដីនេះ បើសិនជាយើងអាចដាំបន្ថែមនូវដើមឈើមួយចំនួនដែលសម្បូរណ៍ផ្កា ដូចជា លឿងរាជ្យ អង្កាញ់ អូយម៉ូយ ឬដើមឈើណាដែលមានផ្កាច្រើន ពីព្រោះផ្កាឈើទាំងនោះគឺជាការទាក់ទាញមួយ ហើយក៏ជាអ្វីដែលឃ្មុំត្រូវការផងដែរ ។
ទីតាំងដីសំរាប់ចិញ្ចឹមឃ្មុំនោះ ពុំចាំបាច់មានទំហំធំពេកទេ ប៉ុន្តែបើសិនជាមានទំហំធំក៏ជាការប្រសើរដែរ ។ ទំហំដីដែលយើងត្រូវការគឺអាចអាស្រ័យទៅលើចំនួនសំបុកឃ្មុំ ដែលត្រូវចិញ្ចឹមនិងការដែលយើងអាចគ្រប់គ្រងវាបាន ។ ក្នុងករណីខ្លះ ការជ្រើសរើសទីតាំងបានល្អដូចជា នៅក្បែរព្រៃ និងក្បែរចំការធំៗ អាចជួយបង្កើនប្រសិទ្ធភាពដល់ការចិញ្ចឹមឃ្មុំ ឲ្យដំណើរការទៅបានល្អប្រើសើរដែរ ។
២- ពូជឃ្មុំសម្រាប់យកមកចិញ្ចឹម
ឃ្មុំមានច្រើនពូជ គឺឃ្មុំធំជាប្រភេទឃ្មុំដែលស្ថិតនៅក្នុងព្រៃធំៗ ឃ្មុំមួយពួកទៀតដែលមានមាឌតូចជាងបន្តិចក្រៅពីនេះគេឃើញមានឃ្មុំមួយប្រភេទទៀតដែលយើងនិយមហៅថាឃ្មុំអាចម៍ឆ្កែ វាច្រើនមានទំហំតូចៗ គេច្រើនឃើញឃ្មុំប្រភេទនេះនៅតាមព្រៃរបោះ គុម្ពត្រែង ឬតាមទីវាលទំនាបលិចទឹកនានា ។
ប្រភេទឃ្មុំដែលយើងអាចយកមកចិញ្ចឹម គឺជាពពួកឃ្មុំដែលមានសំបុកខ្នាតមធ្យម ដែលឧស្សាហ៍បានឃើញនៅតាមដើមឈើ ឬចំការពីព្រោះឃ្មុំប្រភេទនេះវាមិនសូវបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់យើង, មានការងាយស្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រង ម្យ៉ាងទៀតយើងងាយស្រួលរកពូជផង ។
៣- ប្រភេទប្រអប់សម្រាប់ចិញ្ចឹម
ប្រអប់សំរាប់ធ្វើជាសំបុកឲ្យឃ្មុំស្នាក់នៅគេច្រើនធ្វើពីឈើ ឬដែកបន្ទះសង្ក័សីជាសំបកខាងក្រៅ ប៉ុន្តែសម្រាប់ប្រទេសយើង, យើងមិនអាចធ្វើពីសង្ក័សីបានទេ ពីព្រោះប្រទេសយើងក្តៅ ។
៤- ចំណីរបស់ឃ្មុំ
យើងពុំចាំបាច់ត្រូវដាក់ចំណីឲ្យវាស៊ីដូចជាការចិញ្ចឹមជ្រូក មាន់ ទានោះឡើយ អ្វីដែលយើងត្រូវការចាំបាច់នោះគឺ កូនអាងទឹកមួយមានទឹកស្អាត សម្រាប់ឲ្យឃ្មុំផឹក និងចានទឹកស្ករ មួយចំនួនសំរាប់ទាក់ទាញកុំឲ្យឃ្មុំនោះ បោះបង់សំបុកចោលទៅរកកន្លែងថ្មីទៀត ។
៥- ការថែរក្សាឃ្មុំ និងការត្រួតពិនិត្យ
សំបុកឃ្មុំទាំងអស់ត្រូវមានការត្រួតពិនិត្យជាប់ជាប្រចាំ យ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានចំនួន ៣ ដង ក្នុងមួយសប្តាហ៍ដែរ ដើម្បីឲ្យដឹងពីស្ថានភាពរបស់ឃ្មុំនោះវាមានសកម្មភាពយ៉ាងណា ។
៦- សម្ភារៈត្រូវការចាំបាច់សម្រាប់ការចិញ្ចឹមឃ្មុំ
ក្នុងករណីដែលយើងត្រូវធ្វើវាជារបៀបអាជីវកម្ម យើងប្រហែលជាត្រូវទាមទារឲ្យមានសំលៀកបំពាក់សំរាប់ការពារខ្លួនកុំឲ្យឃ្មុំទិច ស្រោមដៃក្រាស និងស្បែកជើង ។ ក្រៅពីនេះគឺមានតែឧបករណ៍សម្រាប់កៀបយកទឹកឃ្មុំ ពីព្រោះការច្របាច់ដោយដៃពុំអាចយកទឹកឃ្មុំចេញអស់បានទេ ។
* ជាបឋម : (មុនចាប់ផ្តើមចិញ្ចឹម) មុនពេលចាប់ផ្តើមចិញ្ចឹមសូមធ្វើប្រអប់សំបុកឃ្មុំឲ្យបានតាមចំនួន ដែលយើងត្រូវការសិន ចំនួនសំបុកច្រើនប៉ុន្មាននោះគឺអាស្រ័យទៅលើធនធាន និងបំណងប្រាថ្នា ។ ប្រអប់នីមួយៗត្រូវមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវតាមគំនូរដែលបានភ្ជាប់មក ជាមួយ ។ ឈើក្តារដែលយើងយកមកប្រើអាចជាក្តារកុំផ្លាកេក៏បាន ជាបន្ទះក្តារធម្មតាក៏បានទៅតាមការចូលចិត្ត ។
* ក្រៅពីនេះយើងនៅត្រូវការ ក្រមួនឃ្មុំមួយចំនួនសំរាប់យកមកធ្វើជាពុម្ពរន្ធសំបុកឃ្មុំ ពុម្ពនេះនៅប្រទេសគេមានលក់សំរាប់អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំ ប៉ុន្តែយើងអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងបានដោយការគូរ ឬធ្វើជាពុម្ពចាក់ ។
៧- សំបុកឃ្មុំ
យើងនឹងមានការលំបាកក្នុងការស្វែងរកសំបុកឃ្មុំ ដើម្បីយកពូជមកផ្សាំបង្កើតជា សំបុកសិប្បនិមិត្តរបស់យើង ។ ក្រៅពីដើររកដោយខ្លួនឯងយើងអាចសាកសួរអ្នកដែលមានជំនាញខាងរកឃ្មុំឲ្យគេរកមកឲ្យយើង ឬយើងអាចទៅជាមួយគេក៏បាន ។
៨- វិធីនៃការនាំយកឃ្មុំមកផ្សាំចិញ្ចឹម
- ត្រូវមានធុងស្អាតមួយ (ធុងស្ពេត្រូ)
- ទឹកស្ករចំនួន ២ លីត្រ ស្ករ ១ គីឡូក្រាម លាយទឹក ១ លីត្រ
- ប្រដាប់សម្រាប់បាញ់ទឹកស្ករ (សូមប្រើធុងបាញ់ថ្នាំ) ប៉ុន្តែទឹកស្ករត្រូវមានចំនួនច្រើនបន្តិចបើប្រើធុងបាញ់ថ្នាំ ។
- សំណាញ់ក្រឡាញឹកសំរាប់គ្របមាត់ធុង
- កៅស៊ូរឹតសំរាប់រឹតសំណាញ់ភ្ជាប់មាត់ធុង
- សំលៀកបំពាក់ការពារខ្លួនកុំឲ្យឃ្មុំទិច
- ហាមប្រើផ្សែងភ្លើងជាដាច់ខាត
ខណ:រកឃើញសំបុកឃ្មុំហើយ យើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអាចព្យួរធុងស្ពេត្រូពីខាងក្រោមសំបុកឃ្មុំ ដើម្បីត្រងយកទឹកឃ្មុំបាន ប្រការនេះត្រូវធ្វើដោយប្រយ័ត្នប្រយែងក្នុងករណីដែលវាស្ថិតនៅក្នុងទីមួយខ្ពស់ ។
រកវិធីចងធុងពីក្រោមសំបុកឲ្យជាប់ល្អ បន្ទាប់មកចាប់ផ្តើមបាញ់ទឹកស្ករលើសំបុកឃ្មុំស្រាលៗ រហូតសព្វជុំវិញសំបុក ។ សត្វឃ្មុំពេលត្រូវទឹកស្ករស្អិតវាពុំអាចហើរបានឡើយ សត្វឃ្មុំនឹងធ្លាក់ចូលមកក្នុងធុង ដែលដាក់ត្រងនៅខាងក្រោម ។ ព្យាយាមបាញ់សាចទឹកស្ករលើឃ្មុំរហូតឃ្មុំលែងអាចហើរកើត យើងអាចអារកាត់យកទាំងបង្គងឃ្មុំ ឬយកតែឃ្មុំក៏បាន ។
ឃ្មុំដែលយើងយកបានមកហើយ ត្រូវប្រញាប់រួសរាន់លាយទឹកស្ករ ១ ផ្នែក ទឹកឃ្មុំ ១ ផ្នែកដាក់ក្នុងចានរួចលាបតាមបន្ទះសំបុកសិប្បនិមិត្ត ក្រៅពីនេះដាក់ចានល្បាយទឹកឃ្មុំនៅត្រង់មាត់រន្ធ (កុំឲ្យបិទផ្លូវចេញចូលរបស់រន្ធឲ្យសោះ) ។
ចំពោះឃ្មុំដែលប្រមូលបានមកនោះត្រូវដាក់ចូលទៅក្នុងសំបុកសិប្បនិមិត្ត រួចបន្សល់ខ្លះទៀតឲ្យវាចូលតាមរន្ធពីខាងក្រោមប្រអប់សំបុក បើសិនជាសំណាងល្អ ឃ្មុំនឹងបង្កើតមេមួយថ្មី (ស្តេចញី) តែបើសំណាងគ្មាននោះឃ្មុំនឹងហើរចេញអស់ ឬមិនបង្កើតមេថ្មីឡើយ ។
ហេតុនេះយើងត្រូវតាមដានមើលរាល់ថ្ងៃពី សកម្មភាពរបស់វាសូមកុំបារម្ភពីទឹកស្ករដែលស្អិតជាប់លើខ្លួនវា មិនយូរប៉ុន្មាន គ្នាវានិងបឺតស្រូបយកទឹកស្ករនោះអស់គ្មានសល់ទេ ។ ក្នុងករណីដែលឃ្មុំបានបញ្ចេញមេថ្មី នោះមានន័យថាយើងធ្វើកិច្ចការនេះបានជោគជ័យហើយ ។
ខាងលើនេះគឺគ្រាន់តែជាការសង្ខេបចំពោះការចាប់ផ្តើមចិញ្ចឹមឃ្មុំគ្រាដំបូងប៉ុណ្ណោះ ។
ជីវិតរបស់សត្វឃ្មុំ
អ្វីដែលយើងគួរដឹងជាបឋមមុនពេលចាប់ផ្តើមចិញ្ចឹមឃ្មុំគឺ ជីវិតរស់នៅរបស់សត្វឃ្មុំ ។ សកម្មភាពរបស់សត្វឃ្មុំដែលប្រព្រឹត្តទៅជាប្រចាំថ្ងៃទាំងអស់នេះគឺជាភាពចាំបាច់ណាស់សម្រាប់អ្នកដែលចិញ្ចឹមឃ្មុំ បើយើងមិនបានដឹងពីសត្វនេះនិងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់វាទេ នោះការចិញ្ចឹមឃ្មុំរបស់យើងក៏ពុំសូវទទួលបានផលដែរ ។
ឃ្មុំគឺជាសត្វដែលរស់នៅជាហ្វូង អាចមានដល់បីម៉ឺនទៅមួយលានក្បាលឬអាចច្រើនជាងនេះ សម្រាប់ហ្វូងឃ្មុំដែលធំ ។ ទោះបីជាយើងមិនអាចយល់បានទាំងស្រុងនៃសកម្មភាពរបស់វាក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែយើងអាចយល់បានថាវាបានធ្វើអ្វីខ្លះហើយពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ។
១- ពួកឃ្មុំសកម្ម : (ពួកអ្នកធ្វើការ)
ភាគច្រើននៃឃ្មុំក្នុងសំបុកគឺពួកអ្នកសកម្ម (អ្នកធ្វើការ) ពួកអ្នកធ្វើការទាំងនេះ អាចមានចំនួនជាច្រើនសែនក្បាល ពួកវាធ្វើការដោយពុំគិតពីតម្លៃរបស់ខ្លួនវាឡើយ គឺអ្វីៗដែលពួកវាធ្វើគឺដើម្បីតែក្រុមហ្វូងនៃសង្គមរបស់វាតែប៉ុណ្ណោះ ។ គ្រប់ឃ្មុំនៅក្នុងសំបុកធ្វើអ្វីៗដើម្បីគ្នាទៅវិញទៅមក អាចនិយាយបានថា ពួកវាគឺជាម៉ាស៊ីនមានជីវិតក៏ថាបាន ពីព្រោះឃ្មុំនិមួយៗមានកិច្ចការត្រូវធ្វើរហូតដល់វាងាប់ ។
ពួកឃ្មុំធ្វើការទាំងនេះ មានកិច្ចការធ្វើទៅតាមអាយុរបស់ពួកវា ។ ពពួកដែលទើបញាស់ថ្មី (ទើបពេញរូបរាង) ត្រូវធ្វើការនៅក្នុងសំបុកដូចជា ផ្តល់ចំណីនិងថែរក្សាកូនឃ្មុំតូចៗ មើលថែរក្សាពង ទទួលយកលំអងផ្កា និងទឹកដមផ្កាមកថែរក្សាទុក ពីពួកឃ្មុំដែលចេញស្វែងរកចំណីនៅក្រៅសំបុក ។ ក្រៅពីកិច្ចការទាំងនេះ ពួកវានៅមានកិច្ចការផ្សេងទៀតដែលត្រូវធ្វើគឺ សំអាតសំបុកនិងមើលការខុសត្រូវជាទូទៅនៃសំបុក ។
សូមបញ្ជាក់ : ពួកវាធ្វើកិច្ចការទាំងនេះក្នុងទីងងឹតសូន្យ, ក្នុងពេលយប់ឬថ្ងៃ ប៉ុន្តែគ្មានពន្លឺចូលដល់ខាងក្នុងនៃសំបុកឡើយ ។
នៅពេលពួកឃ្មុំជំទង់ៗទាំងនេះកាន់តែមានអាយុច្រើន ពួកគេនឹងលែងធ្វើការនៅផ្នែកខាងក្នុងសំបុកហើយ គឺពួកគេនឹងចេញមកធ្វើការនៅផ្នែកមាត់ច្រកចូលសំបុកវិញ ។ ពពួកឃ្មុំធ្វើការទាំងនេះនៅតែបំពេញការងារដូចពេលមុនដដែលគឺ ទទួលយកទឹកដមនិងលំអងផ្កាពីពពួកឃ្មុំដែលបានចេញស្វែងរកពីខាងក្រៅ ។ ក្រៅពីនេះពួកវាត្រូវយាមការពារសំបុក និងលៃធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានខ្យល់ចេញចូលក្នុងសំបុកបាន ។ នៅពេលអាយុរបស់វាចូលដល់សប្តាហ៍ទី ៣ ពួកវានឹងចាប់ផ្តើមរៀនហើរក្រឡឹងជុំវិញសំបុក ដើម្បីពង្រឹងស្លាបរបស់វា រួមទាំងរៀនសំគាល់ពីទីតាំងរបស់សំបុកដែលពួកវារស់នៅ ។ បន្ទាប់ពីស្គាល់ទីតាំងរបស់សំបុកច្បាស់លាស់ហើយ ពួកវានឹងហើរចេញក្រៅសំបុកដើម្បីទៅក្រេបទឹកដមផ្កានិងលំអងផ្កានៅ ទីឆ្ងាយៗរហូតដល់រាប់គីឡូម៉ែត្រពីសំបុកដែលពួកវារស់នៅ វាហើរស្វែងរកផ្កាឈើគ្រប់យ៉ាងទោះនៅទីណាក៏ដោយឲ្យតែពួកវាអាចរកបាន ។ពួកវាធ្វើបែបនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ក្នុងមួយថ្ងៃៗពួកវាហើរចុះពីផ្កាមួយទៅផ្កាមួយរហូតដល់រាប់ពាន់ ផ្កាក្នុងថ្ងៃតែមួយ ។ គឺពពួកឃ្មុំនេះហើយដែលបានជួយធ្វើឲ្យដំណាំគ្រប់យ៉ាងមានផ្លែផ្កា សម្រាប់ចិញ្ចឹមដល់មនុស្សយើង ។
ក្នុងរយៈពេលពីរសប្តាហ៍នៃជីវិតចុងក្រោយរបស់វា វាបានហើរស្វែងរកលំអងផ្កានិងទឹកដមផ្ការហូតដល់ 6400 គីឡូម៉ែត្រ បន្ទាប់ពីការហើរអស់រយៈពេលប៉ុណ្ណឹង ស្លាបរបស់វានឹងសឹករិចរិលលែងអាចហើរឆ្ងាយបានទៀត ។ វានឹងហើរចេញពីសំបុកនេះក៏ព្រោះតែវាលែងមានតម្លៃសម្រាប់ហ្វូងរបស់វានឹងសំបុករបស់វាទៀត បន្តិចក្រោយមកវាក៏ស្លាប់ទៅ នេះគឺជាជីវិតរបស់សត្វឃ្មុំ ។
២- មេឃ្មុំញី : (គេហៅឃ្មុំញីថាជាស្តេចឃ្មុំញី)
ឃ្មុំញីមានរូបរាងខុសពីឃ្មុំទាំងពួងនៅក្នុងសំបុក វាមានមាឌធំជាងគេ ខ្លួនវែងជាងគេ និងគ្មានសម្បុរណ៍ខ្មៅនៅខាងចុងគូថរបស់វាឡើយ ។ ឃ្មុំញីគឺជាម៉ាស៊ីនបង្កើតកូនយ៉ាងអស្ចារ្យ ។ ឃ្មុំញីត្រូវបានជ្រើសរើសតាំងតែពីទើបនៅជាពង ឬនៅជាកូនដង្កូវតូចនៅឡើយ ។
ពពួកឃ្មុំដែលរក្សាសំបុកបានធ្វើការសង្កេតទៅលើពងនិងទៅលើកូនឃ្មុំមួយចំនួន ដើម្បីជ្រើសរើសថាតើពងឬកូនឃ្មុំមួយណាដែលនឹងត្រូវបំប៉នអាហារពិសេសដើម្បីឲ្យក្លាយទៅជាឃ្មុំញីសំរាប់បន្តពូជបន្ត ។ ការជ្រើសរើសរកឃ្មុំញីថ្មី គឺដោយសាកត្តាមួយចំនួនដូចជា ឃ្មុំញីបច្ចុប្បន្នងាប់ដោយប្រការណាមួយ មិនមានសមត្ថភាពផលិតពងបានច្រើន ឬហ្វូងឃ្មុំទាំងនេះនឹងបំបែកខ្លួនទៅបង្កើតសំបុកមួយថ្មីទៀត អាចថាបណ្តាលមកពីកត្តាផ្សេងៗទៀតក៏សឹងមាន ។
យើងអាចសំគាល់ថាជាឃ្មុំញីបានដោយរូបរាងរបស់វា រូបរាងរបស់ឃ្មុំញីគឺ មានពណ៌សម្បុរភ្លាវជាងឃ្មុំធម្មតា ពណ៌បង្កង់ឆ្នូតនៅលើពោះរបស់វាមើលពុំសូវឃើញច្បាស់ កន្លែងសម្គាល់មួយទៀតនោះគឺ នៅលើផ្នែកក្បាលរបស់វាមានទីទំពែកមួយត្រង់ពីក្រោយក្បាល ។
ត្រង់ទីឆកទំពែកនេះគឺជាកន្លែងតែមួយដែលជើងទាំងប្រាំមួយ និងស្លាបបួនរបស់វាដុះចេញមក ។ អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំភាគច្រើន (ស្ទើរតែទាំងអស់) បានចុចដៅពណ៌សំគាល់ឃ្មុំញីនេះដើម្បីឲ្យងាយស្រួលចំណាំ គេអាចប្រើទឹកថ្នាំលាបក្រចកចុចសំគាល់ត្រង់កន្លែងឆកទំពែកនោះ ធ្វើដូច្នេះគេអាចដឹងថាតើឃ្មុំញីនេះមានសកម្មភាពបែបណា, វាស្លាប់ត្រូវជំនួសដោយមេញីថ្មី ឬវាអាចរស់នៅរហូតដល់ទីបំផុត ។ ការគូសចុចពណ៌សំគាល់នេះក៏ជាទង្វើមួយសំរាប់អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំដែរ ពីព្រោះគេអាចដឹងថារយៈពេលយូរប៉ុន្មានទៅដែលឃ្មុំញីនេះអាចរស់នៅបាន ។ គេតែងកត់ត្រាទុកពណ៌របស់វា ថ្ងៃវាចាប់ផ្តើមសកម្មភាព ដោយគណនាតាមលេខកូដពីសំបុកមួយទៅសំបុកមួយទៀត បានន័យថាឃ្មុំញីនីមួយៗមានលេខសំគាល់របស់វាទៅតាមពណ៌ ដោយមានសរសេរចុះថ្ងៃ ខែ យ៉ាងច្បាស់លាស់ ។
ឃ្មុំញីជាធម្មតាត្រូវបានគេផ្តល់ឲ្យវានូវអាហារពិសេសម្យ៉ាងហៅថា ហ្គេ្លនដូល្លារ ឬ រ៉ូយ៉ាល់ចែល្លី (Glandular or Royal Jelly) តាំងតែពីនៅជាពងឬកូនឃ្មុំ (រូបជាដង្កូវ) រន្ធរបស់ឃ្មុំញីត្រូវបានបិទការពារដោយពពួកឃ្មុំធ្វើការ និងត្រូវបានការពារយ៉ាងប្រយ័ត្នប្រយែងបំផុតរហូតដល់ ១៦ ថ្ងៃក្រោយមកទើបឃ្មុំញីនេះទម្លុះមាត់រន្ធចេញមកខាងក្រៅ ហើយក្លាយទៅជាស្តេចឃ្មុំញីដោយស្វ័យប្រវត្តិ ។ បន្ទាប់ពីបានចេញពីរន្ធមករួចហើយ ឃ្មុំញីនេះពេញរូបរាងអាចមានសមត្ថភាពដោយគ្នា (បង្កាត់ពូជ) បានក្នុងរវាងតែប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ប៉ុណ្ណោះ ។
បីថ្ងៃបន្ទាប់ពីចេញពីរន្ធមកឃ្មុំញីនេះនឹងហើរចេញពីសំបុកដោយមានណាត់គ្នាជាមួយឃ្មុំឈ្មោលចំនួនប្រហែលពី ១០ ទៅ ១២ ក្បាល (ឃ្មុំឈ្មោលនេះភាសាអង់គ្លេសហៅថា ដ្រូន (DRONE)) វាបង្កាត់គ្នាជាមួយឃ្មុំឈ្មោលទាំងចំនួន ១០ ឬ ១២ ក្បាលនេះរួចរាល់នៅក្នុងផ្ទៃលំហររួចទើបហើរចូលសំបុកវិញ (សូមបញ្ជាក់ថាវាបង្កាត់គ្នាគឺក្នុងពេលកំពុងតែហើរនេះតែម្តង) ។
តែគួរអនិច្ចាចំពោះឃ្មុំឈ្មោលទាំងនោះ បន្ទាប់ពីបានបង្កាត់រួចនោះប្រដាប់បន្តពូជរបស់វានឹងត្រូវបណ្តាច់ចេញពីខ្លួនរបស់វា បន្ទាប់មកវាក៏ស្លាប់ភ្លាមដែរ ។ ប្រដាប់បន្តពូជនោះមានផ្ទុកទៅដោយមេជីវិតរបស់ឃ្មុំឈ្មោលសំរាប់ការបន្តពូជ ។ ឃ្មុំឈ្មោលដែលបង្កាត់ពូជជាមួយឃ្មុំញីនេះជាបន្តនឹងជួយរុញប្រដាប់ពូជរបស់ឃ្មុំឈ្មោលមុនឲ្យចូលជ្រៅទៅក្នុងថែមទៀត ហើយការនេះចេះបន្តរហូតគ្រប់ចំនួនឃ្មុំឈ្មោលទាំងអស់ដែលឃ្មុំញីបានណាត់ចេញឲ្យទៅបង្កាត់ពូជ ។
ឃ្មុំញីមានកន្សោមបន្តពូជយ៉ាងពិសេសម្យ៉ាង អាចរក្សាមេជីវិតរបស់ឃ្មុំឈ្មោលបានជាច្រើនឆ្នាំទៅមុខរហូតដល់ ប្រាំឆ្នាំ ឃ្មុំញីនេះទៀតសោតអាចបង្កើតពងបានចំនួនពី ១៥០០ ទៅ ២៥០០ ពងក្នុង១ ថ្ងៃ រហូតដល់រយៈពេល ៥ ឆ្នាំដែរ ។
រាល់ពេលដែលឃ្មុំញីរំកិលខ្លួនពីទីមួយទៅទីមួយតែងតែមានពពួកឃ្មុំមួយក្រុមហៅថាអង្គរក្ស (អាមាត្យ) នៅហ៊ុំព័ទ្ធជុំវិញឃ្មុំញីនេះជានិច្ចដើម្បីការពារផ្តល់ចំណីនិងជួយរាល់កិច្ចការរបស់ឃ្មុំញីនោះ មិនតែប៉ុណ្ណោះគឺក្រុមឃ្មុំអាមាត្យ (ជំនួយការពិសេស) ទាំងនេះមានភារៈមួយទៀតគឺជួយបង្ហើរក្លិនរបស់ឃ្មុំញីទៅកាន់គ្រប់ទីកន្លែងនៃសំបុកទាំងមូល ដើម្បីឲ្យឃ្មុំឯទៀតបានស្គាល់និងបើកផ្លូវឲ្យឃ្មុំញីនេះផ្លាស់ប្តូទីកន្លែងបានស្រួល ។ ពួកឃ្មុំជំនួយការពិសេសទាំងនេះមិនត្រឹមតែជួយនូវកិច្ចការរបស់ឃ្មុំញីតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពួកវានៅបានបបោសអង្អែលថ្នាក់ថ្នមឃ្មុំញីនេះ ។ មានពពួកឃ្មុំធ្វើការមួយចំនួនតែងមានប្រាថ្នាបានប៉ះពាល់ឃ្មុំញីនេះ និងជួយឃ្មុំញីជាបន្ថែមថែមទៀត ដើម្បីឲ្យការផលិតពងរបស់ឃ្មុំញីអាចប្រព្រឹត្តទៅបានដោយគ្មានបញ្ហា ។
៣- ឃ្មុំឈ្មោល
ក្នុងសំបុកឃ្មុំមួយមានឃ្មុំឈ្មោលត្រឹមតែប៉ុន្មានរយប៉ុណ្ណោះ ។ ពពួកឃ្មុំឈ្មោលទាំងនេះពុំមានប្រយោជន៍អ្វីសំខាន់ចំពោះហ្វូងឃ្មុំឡើយ ពួកវាគ្មានធ្វើអ្វីទាំងអស់ ក្រៅតែពីរង់ចាំបង្កាត់ពូជជាមួយឃ្មុំញីក្នុងករណីដែលឃ្មុំញីថ្មីត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងគ្រាអាសន្នប៉ុណ្ណោះ ។ ពួកឃ្មុំឈ្មោលទាំងនេះពុំមានទ្រនិចសំរាប់ទិចទេ ហើយរូបកាយរបស់ពួកវាក៏ពុំស្អាតគ្មានអនាម័យល្អ ដោយពួកវាដើរចុះឡើងក្នុងសំបុកជាមួយលាមកជាប់ខ្លួន ពពួកឃ្មុំធ្វើការរក្សាសំបុកតែងតែជួយសំអាតតាមក្រោយពួកឃ្មុំឈ្មោលទាំងនោះ និងធានាឲ្យបានថាសំបុកឃ្មុំទាំងមូលគ្មានមេរោគឬអ្វីអាក្រក់កើតឡើងបានឡើយ ។
ពួកឃ្មុំឈ្មោលទាំងនេះមានរូបរាងធំជាងពួក ឃ្មុំដែលជាអ្នកធ្វើការរហូតពីរដងមានរូបកាយធាត់ទ្រលុក មានដុះរោមតាមខ្លួន ។ មានរឿងចម្លែកមួយដែលតែងតែកើតឡើងនារដូវស្លឹកឈើជ្រុះគឺពួកឃ្មុំ ធ្វើការតែងសម្លឹងរកមើលឃ្មុំឈ្មោលណាមួយដែលធាត់ធំជាងគេរួច នាំគ្នាខាំពាំឃ្មុំឈ្មោលនោះទំលាក់ចោលទៅដី ទោះបីឃ្មុំឈ្មោលនោះព្យាយាមហើរត្រឡប់មកចូលក្នុងសំបុកវិញ យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ពុំអាចចូលវិញបានដែរ វានឹងត្រូវរារាំងដោយពពួកឃ្មុំការពារសំបុកទប់ស្កាត់មិនឲ្យវាចូល មកវិញបានឡើយ ។ បន្ទាប់ពីព្យាយាមចូលមកក្នុងសំបុកវិញមិនបានឃ្មុំឈ្មោលនេះនឹងហើរ ចេញទៅរកសំបុកណាផ្សេងរួចរកណាត់ជួបជាមួយឃ្មុំញីដើម្បីបង្កាត់ ពូជ ។
ឃ្មុំឈ្មោលអាចរស់នៅមានជីវិតបានចំនួនមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ចំណែកពពួកឃ្មុំធ្វើការមានអាយុត្រឹម ៥ សប្តាហ៍ បន្ទាប់មកវានឹងត្រូវស្លាប់ ។
ឥឡូវនេះយើងបានដឹងពីសង្គមជីវិតរបស់ហ្វូងសត្វឃ្មុំហើយ បញ្ហាសំខាន់ជាងគេបំផុតសម្រាប់ឲ្យការចិញ្ចឹមបានទទួលជោគជ័យល្អគឺការសង្កតតាមដានសកម្មភាពរបស់ពពួកឃ្មុំញី ទាំងសកម្មភាពនៅក្នុងនិងក្រៅសំបុករបស់វា (សំបុកយើងធ្វើមិនមែនសំបុកឃ្មុំវាធ្វើទេ) ប្រការដែលយើងបានដឹងពីសកម្មភាពរបស់វាអាចជួយយើងឲ្យកាន់តែយល់ច្បាស់ពីសង្គមរបស់វានិងវិធីរក្សាវា សម្រាប់បន្តពូជទៅមុខទៀត ។
គេបានរកឃើញទឹកឃ្មុំដែលដក់នៅក្នុងគុជទឹក ហើយត្រូវបានគេសន្មត់ថាវាមានអាយុកាលប្រមាណជា ៤៥ លានឆ្នាំមកហើយ តាមការរកឃើញនេះ គេអាចស្មានដឹងថា ឃ្មុំអាចកើតមានតាំងតែពី ២០០ លានឆ្នាំមុនម្ល៉េះ ដូចនេះហ្វូងឃ្មុំបានជួយឲ្យរុក្ខជាតិទាំងឡាយនាគ្រានោះមានផ្លែផ្លា ហើយបន្តធ្វើការងារនេះរហូតមកទល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះទៀត ពួកវាគឺជាអ្នកជួយឲ្យយើងទាំងអស់គ្នារស់រានមានជីវិបាន នោះក៏ព្រោះតែចំការច្បារដំណាំ ស្រូវ និងរុក្ខជាតិផ្សេងៗទៀតឲ្យផលដល់យើងដែលកើតឡើងពីសកម្មភាពរបស់ ឃ្មុំនេះឯង ។
ដូចនេះការជួយចិញ្ចឹមឃ្មុំគឺជាវិធីមួយជួយរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ដល់វិស័យកសិកម្ម ជួយបង្កើនទិន្នផល ជួយបង្កើនចំណូលដល់កសិករ និងជួយរួមចំណែកឲ្យមនុស្សយើងរស់បានរហូតមកដល់ពេលនេះ បើសិនជាគ្មានពួកវាទេម្ល៉េះសមយើងក៏នឹងពុំមានជីវិតបានដែរ ពីព្រោះតែដំណាំមិនអាចបញ្ចេញផ្លែផ្កាបានគ្រប់គ្រាន់តាមសេចក្តីត្រូវការ ។
សូមឲ្យគ្រប់គ្នាចាត់ទុកឃ្មុំថាជាអាហាររបស់យើង, ចំនួនឃ្មុំច្រើនកាលណាភោគផលរបស់យើងដូចជាដំណាំនិងឲ្យផលច្រើនឡើងថែមទៀតដែរ ហេតុនេះសូមនាំគ្នាជួយចិញ្ចឹមឃ្មុំឲ្យបានច្រើនឡើង ដើម្បីជាប្រយោជន៍នៃយើងទាំងអស់គ្នា ៕
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាងដោយខេមបូឌាអេចបេ្រសញូស៏ ២០០៨
