Wednesday, August 9, 2023

ខេត្ត កំពត

តើពាក្យថា កំពតមានន័យដូចម្តេច ? ហេតុអ្វីបានជាគេដាក់ឈ្មោះខេត្តថា កំពត ? 

ខេត្តកំពត ជាខេត្តមួយស្ថិតនៅប៉ែកខាងត្បូងនៃប្រទេសកម្ពុជា មានចម្ងាយ ១៤៨ គ.ម. ពីទីក្រុងភ្នំពេញ មានព្រំប្រទល់ខាងជើងទល់នឹងស្រុកបរសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ខាងកើតជាប់នឹងស្រុកត្រាំកក់ និង ស្រុកគីរីវង់ ខេត្តតាកែវ ខាងត្បូងជាប់នឹងឈូងសមុទ្រ ខាងលិចជាប់នឹងស្រុកកំពង់សិលា ខេត្តកោះកុង និងស្រុកព្រៃនប់ ខេត្តព្រះសីហនុ ដូចគ្នាដែរ ខ្សែឆ្នេរដ៏វែងស្ថិតនៅលើឈូងសមុទ្រថៃទៅខាងត្បូង ខេត្តកំពតមានទីក្រុងឈ្មោះក្រុងកំពត។ កំពតមាន​ប្រជាជន ៦២៧ ៨៨៤ នាក់ និងប្រកបដោយស្រុកនិងក្រុងចំនួនប្រាំបីដែលបានចែកទៅជាឃុំ-សង្កាត់ ៩២ ជាមួយនិង​ភូមិសរុប ៤៧៧ នាក់។ ខេត្ត​កំពត​មាន​សំណង់​ប្រវត្តិសាស្រ្តជាច្រើន​ដូចជា​ផ្ទះ ផ្សារ​លក់​ទំនិញ រោងភាពយន្ត​ មន្ទីរពេទ្យ​ជាដើម​ សុទ្ធ​សឹង​​ជា​ភស្ដុតាងបង្ហាញ​ឱ្យ​ឃើញ​ពី​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​របស់​ពួក​បារាំង​ទៅ​លើ​ទឹក​ដី​ខេត្ត​មួយ​នេះ​។​ហើយក៏មាន​ភ្នំបូកគោ​ដែលជាទីចាប់អារម្មណ៍របស់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាតិ និងអន្តរជាតិគ្រប់ៗរូបផងដែរ។ នៅលើនោះក៏មានកាស៊ីណូ និង មាន កន្លែងកម្សាន្តជាច្រើនដូចជា៖ វាលស្រែមួយរយ ទឹកធ្លាក់អាចមើលទេសភាព មកខាងក្រោមយ៉ាងស្រស់ស្អាត អាចចាប់ពពកបាន។-ល-។ ទីក្រុងទូកមាសបានតាំងទីនៅខេត្តកំពត។ទេសភាពនៃព្រែកកំពត មើលពីក្រុងកំពត ក្បែរសាលាខេត្ត ចំពីមុខភ្នំបូកគោ។ 

ប្រភព​​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា 

1. ​កំពត ជាភាសាខ្មែរ ។ ភាសាវៀតណាមគេហៅថា​ “ទិញ លី” បើភាសាសៀម គេហៅ កាំផូត។ ខ្ញុំលើកពីប្រវត្តិមុន​ឈានដល់ការសន្ធិដ្ឋានជាក្រោយ។ តំបន់នោះ តាមឯកសារ មានខ្មែររស់នៅម្តុំ ចាមរស់នៅវាលវិញ ចិនរស់នៅ កំពត ស្អួចរស់នៅតំបន់ភ្នំ ចំណែកក្នុងសមុទ្រ គេសរសេរថា កោះចោរសមុទ្រ ហើយនៅខាងជើងគឺជាជួរភ្នំដែល គេហៅថា ជូរភ្នំក្រុង(អាណាចក្រខ្មែរ)។ កំពត ជារដ្ឋបាលចោរសមុទ្រ--កំពង់ផែអន្តរជាតិរវាង សៀម អណ្ណាម និង សាំងហ្គាពួ ហៅបែបនេះ ព្រោះមិនស្ថិតក្រោមអំណាចខ្មែរទេ។ ក្នុងន័យនេះ ខ្មែរមិនបានដឹង ឬ ទាន់ចេះប្រើ ពាក្យបច្ចេកទេសនៅឡើយទេ។ ពាក្យបច្ចេកទេស គេហៅថា ឆក (Bay) ឈូង (Gulf)។ ឆក ដូចជាក្បាល ឆក គឺលយចូល​ ចំណែក ឈូងគឺចេញក្រៅ ឯឈូងឆក គឺជាចំណុចពិសេសដូចជា តំបន់កំពង់់ផែកំពតនេះ។ ដូច្នេះ កំពត គឺមកពីពាក្យថា ក ផត(កំផត--លយចូល) ឯ កំពក គឺរបៀបដុះសាច់ជា ដុំពក=ដូច្នេះខ្មែរហៅថា កពក ក៍បាន ក​ ផត ក៍បានដែរ ស្មើរនឹងពាក្យបច្ចេកទេសថា ឆកឈូងសមុទ្រ។ ឯពាក្យថា រាម គឺតំបន់ដែលគ្មានភ្នំខ្ពស់ នៅតាមច្រាំង ឆ្នេរសមុទ្រ.Strait គឺជាច្រក។ Gulf ឈូងសមុទ្រ។ Bay ឆកសមុទ្រ Beach ឆ្នេរសមុទ្រ Rim ខ្មែរហៅថាតំបន់រាម ឬ តំបន់ឆ្នេរក៍បាន ដូចជាគេហៅ Rim of Pacific ឯ Cape ខ្មែរហៅថា កែប ដែរ គ្រាខ្មែរ ហៅ កំពង់បាយ​ Port of Bay មិនត្រូវបកថា កំពង់ស៊ីបាយទេ !!(តាមទស្សនៈវិភាគខ្ញុំបាទ បឿន ចាន់ប៊ន) 

2. កំពត ជាចំនុចក្តៅក្នុងសង្រ្គាមនឹងជំនួញ ដោយសារសៀមប្រើ កំពង់ផែកំពតសម្រាប់វាយលង្វែក ឧង្គុង និង ធ្វើជំនួញជាមួយ កំពង់ផែនៅ អូកែវ ហាទៀង ច័ន្ទបុរី សាំងហ្គាពូ។ 

3. ខ្មែរ​​យើង​​​បាន​សរសេរ​​និង​អាន​ពាក្យ​ប្រជុំ​ជន​ កំពត​ ​ថា គុម្ពត ឬ​​ កំពោត ​​ដែល​​ពាក្យ​​នេះ បាន​​​ក្លាយ​​ទៅ​ជា​ឈ្មោះ​ខេត្ត ​ហើយ​​ឈ្មោះ​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ហៅ​ដោយ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ភូមិ​មួយ​ ​ដែល​អ្នក​ស្រុក​ស្គាល់​ពី​យូរ​លង់​មក​ហើយ​ ស្ថិត​នៅ​ព្រែក​កំពត ដែល​មាន​ប្រភព​មក​ពី​ភ្នំ​ដំរី​។ហើយ​​នៅ​ខាង​លើ​ដៃ​ព្រែក​កំពត​បន្តិច​ ​ដែល​ជា​ទីប្រជុំ​ជន​ចិន​រស់​នៅ ហៅ​ភូមិ​ព្រៃ​ស្តុក​(ម្តុំ​អណ្ដូង​ខ្មែរ​) ​យ៉ាង​ក៏ដោយ​ ​​ពាក្យ​ថា គុម្ពត និង​កំពោត គេ​ពុំ​ដែល​យល់​ស្រប​ទៅ​លើ​ដើម​កំណើត និង​​ ឫសគល់​នៃ​ពាក្យ​នេះ​​ឡើយ​។ 


4. ​តាម​សម្ដី​អ្នក​ខ្លះ​តំណាល​ថា មាន​ស្ត្រី​អ្នក​មាន​ធនធាន​ចតុស្តម្ភ​ម្នាក់​ឈ្មោះ ​នាង ​ពត ដែល​បាន​រស់នៅ​ទី​នោះ​ជា​អ្នក​មាន​ឥទ្ធិពល និង​ទទួល​ការ​លើក​តម្កើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​អ្នក​ស្រុក​ភូមិ​ផង​របង​ជាមួយ​ ដោយ​សារ​ភោគ​ទ្រព្យ​មហាសាល​របស់​នាង​ ហើយ​​អ្នក​ស្រុក​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​មក​រស់នៅ​ជុំវិញ​ស្ត្រី​នោះ ​តាម​បែប​សាជីវកម្ម គឺ​របៀប​ជា​ក្រុម​មួយ។ តំណ​ក្រោយ​មក ពាក្យ​ថា​ “ក្រុម” ​នេះ​ក្លាយ​មក​ជា​ពាក្យ​ “កុម”​ ​ដូច​នេះ​នៅ​ជាប់​ភូមិឋាន​នៃ​ក្រុម​របស់​នាង​ ​ពត មាន​ឈ្មោះ​ជា​បន្តបន្ទាប់​ថា ក្រុម​នាង​ពត រួច​ក្រុម​ពត។ 

5. ងាក​មក ​រឿង​និទាន​មួយ​ប្រហាក់ប្រហែល​គ្នា​នេះ​ដែរ បាន​តំណាល​ពី​ស្ដេច​ព្រះរាម​ នា​សម័យ​បែក​បាក់​លង្វែក ដែល​បាន​រត់​គេច​ចេញ​ពី​ការ​បះបោរ​ក្នុង​រាជវាំង​ ហើយ​ភៀស​ព្រះកាយ​មក​គង់​នៅ​ជាមួយ​មហេសី​ម្នាក់ រួម​ទាំង​ពួក​អាមាត្យ​ស្មោះត្រង់​មួយ​ចំនួន​។បន្ទាប់​មក​ទៀត មហេសី​ដែល​មាន​នាម​ថា អ្នក​ម្នាង ​ពត មាន​ជំងឺ​រួច​ក៏​ស្លាប់​នៅ​ទី​នោះ ​ ក្រោយ​មក ​ ដើម្បី​ជា​អនុស្សាវរីយ៍​យូរ​លង់​ត​ទៅ ចំពោះ​ស្ត្រី​ដែល​ព្រះអង្គ​សព្វព្រះទ័យ​ជាង​គេ​ ជា​ពិសេស​ព្រះអង្គ​ក៏​ប្រទាន​ឈ្មោះ​កន្លែង​នោះ​ថា កំពត​។ 

6. ​តាម​សម្ដី​អ្នក​ចេះ​ដឹង​មួយ​ចំនួន​​បាន​អះអាង​ថា ឈ្មោះ ​កំពត បាន​មក​ពី​ផែន​សិលា​ចារឹក​មួយ​ផ្ទាំង​ដែល​គេ​ប្រទះ​ឃើញ​ក្នុង​ខ្ទម​ស្លឹក​មួយ​ ​ដែល​គេ​បោះបង់​ចោល​ស្ថិត​នៅ​ក្រោយ​ភូមិ​កំពត ហើយ​ផែន​ថ្ម​នោះ​ ​មាន​កម្ពស់​៣០​សង់ទីម៉ែត្រ ដោយ​មាន​អម​ពី​ចំហៀង​នូវ​ផ្ទាំង​សិលា តូច​ៗ​២​ទៀត​។ អ្នក​ស្រុក​ឲ្យ​ឈ្មោះ​ផ្ទាំង​សិលា​ចារឹក​នោះ​ថា កំពត ហើយ​ក្លាយ​ជា​វត្ថុ​សក្ការបូជា​។ 

7. នៅ​ខាង​ត្បូង​បឹង​កំពត គេ​បាន​ប្រទះ​ឃើញ​សិលា​ចារឹក​មួយ​ផ្ទាំង​ទៀត ដែល​មាន​ទំហំ​ធំ ​ហើយ​មាន​សណ្ឋាន​រូប​រាង​ដូច​ត្រី​ក្រពត ស្ថិត​ក្នុង​ព្រៃ​គុម្ពោត​មួយ​។ ប៉ុន្តែ​ទី​កន្លែង​នោះ ​នៅ​ជ្រៅ​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​វាល​ភក់ ព្រម​ទាំង​ទឹក​ជំនន់​លិច​ពិបាក​ចូល​ទៅ​ដល់ ។ ដូច​នេះ​តំណ​ត​ក្រោយ​មក​ពាក្យ​ក្រពត​ ក៏​ក្លាយ​ទៅ​ជា​កំពត​។ ដោយ​យើង​មាន​ទំនោរ​ទៅ​លើ​មតិ​មួយ​ ​នៃ​ការ​បកស្រាយ​ទាំង​ពីរ​ចុង​ក្រោយ ​ដែល​សម​ស្រប​អាច​ទទួល​យក​ពី​បណ្ដា​ជន​អ្នក​ចេះ​ដឹង ​ដែល​រស់នៅ​លើ​ទឹក​ដី​នោះ​ពី​យូរ​លង់​ណាស់​មក​ហើយ​

8. ជា​ចុង​ក្រោយ​គេ​បាន​ពន្យល់​មួយ​បែប​ផ្សេង​ទៀត តែ​មិន​សូវ​ជា​ពិតប្រាកដ​ប៉ុន្មាន​ទេ គឺ​ពាក្យ​កំពត​ បាន​ចេញ​ពី​ពាក្យ​ថា កម្ពុជា ដែល​មាន​សំឡេង “កំ​ៗ” ដូច​គ្នា​ ដែល​ជា​ឈ្មោះ​ពី​ដើម​មក​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា​។ ការ​បង្ហាញ​ពន្យល់​បែប​សាមញ្ញ​នូវ​ពាក្យ “កំ​ៗ” ខាង​លើ​នេះ ក៏​គេ​មិន​អាច​ទទួល​យក​បាន​ដែរ​​ដោយ​ហេតុ​​ផល​ថា៖​ 

9. តាម​ឯកសារ​របស់​លោក ឌឿ វ៉ាន់ បាន​សរសេរ​ជូន​មក​ក្រុម​ទំនៀមទម្លាប់​ខ្មែរ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​សីហា ឆ្នាំ​១៩៥៣​ថា ក្រុង​កំពត ពី​ដើម​ដុះ​សុទ្ធ​តែ​កូន​ស្មាច់​ កូន​ផ្អាវ​នៅ​តាម​មាត់​សមុទ្រ ​ដែល​សម្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​ជំនួញ​ចត​ទូក និង​សំពៅ ។ ត​ក្រោយ​មក​ទៀត មាន​ចិន យួន ចាម ខ្មែរ​ទៅ​សង់​ខ្ទម​នៅ​ជា ​កំប៉ូត​ៗ​ទទឹង​ថ្ងៃ​នៅ​តាម​បណ្ដោយ​មាត់​ព្រែក​កំពង់​បាយ ភ្ជាប់​ទៅ​កោះ​ធំ ​ដើម្បី​រកស៊ី​លក់​ដូរ​។ កន្លែង​ដែល​ចាម ចិន ខ្មែរ យួន សង់​ខ្ទម​រស់នៅ គេ​សង្កេត​ឃើញ​មាន​ផ្ទះ​ជា​កំប៉េត​កំប៉ូត​ ​ ទើប​គេ​សន្មត​ហៅ​ថា “ភូមិ​កំប៉ូត”​។ ​លុះ​ក្រោយ​មក​ទៀត ពេល​មាន​ផ្ទះ​​ទៅ​​ហើយ​ អ្នក​លក់ដូរ​ធ្វើ​តៀម​លក់​បាយ​សម្រាប់​ឈ្មួញ​អម្រែក ចិន យួន ចាម ជ្វា និង​ពួក​ឈ្មួញ​ដែល​ចត​ទូក​ ឬ​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​ឈប់​ ​ដើម្បី​បរិភោគ​បាយ​នៅ​កន្លែង​នោះ។ ក្រោយ​មក ​អ្នក​ដំណើរ​ឲ្យ​​ឈ្មោះ​ទី​នោះ​ថា “ផ្សារ​កំប៉ូត” ឬ​ភូមិ​កំប៉ូត ថា “ផ្សារ​កំពង់​បាយ” ។ ​នាម​បញ្ញត្តិ​ទាំង​ពីរ​នោះ​ប្រើ​ច្របូកច្របល់​គ្នា ខ្លះ​ហៅ​ថា ផ្សារ​កំប៉ូត ខ្លះ​ទៀត​ហៅ​ថា ផ្សារ​កំពង់​បាយ​ តែ​សព្វ​ថ្ងៃ​គេ​ហៅ​ថា ខេត្ត​កំពត​។ 

10. ​តាម​លោក​ម៉ាដ្រូល (Madrolle) បាន​និយាយ​ថា​ ទីប្រជុំ​ជន​នៅ​តាម​ឆ្នេរ​សមុទ្រ ​មាន​ដុះ​សុទ្ធ​តែ​ដើម​ផ្អាវ តែ​កន្លែង​ដែល​ឈ្មោះ​ថា កំពត សព្វ​ថ្ងៃ​ហៅ​ថា​កំពង់​បាយ​។ លោក​ទាំង​ពីរ​ថា កំពង់​បាយ​ដូច​គ្នា ខុស​ត្រង់​លោក ឌឿ វ៉ាន់ ថា​ផ្សារ​កំប៉ូត ​រី​ឯ​លោក​ ម៉ាដ្រូល បាន​អះអាង​ថា កំពត ប្រហែល​មក​ពី​ពាក្យ​កម្ពុជា គេ​អាច​សរសេរ​ទៅ​ជា​កម្ពុជា​រដ្ឋ​ ដល់​គេ​កាត់​រដ្ឋ​ចេញ​ទៅ​នៅ​សល់​តែ​កម្ពុជា​។ នៅ​ពេល​ដែល​ក្រុង​កំពត កំពុង​កកើត​​មាន​ឈ្មួញ​ជន​ជាតិ​សៀម​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​សមុទ្រ ​មក​ឈប់​អាស្រ័យ​បាយ​នៅ​ត្រង់​កន្លែង​នោះ ​ហើយ​ដោយ​​​​ភាសា​សៀម ពាក្យ​ថា កម្ពុជា អាន​ថា “កម្ពុត” ដល់​ យូរ​ៗ​ទៅ​ដោយ​ធ្វេស​ប្រហែស​បាត់​ស្រៈ​អ៊ុ ( ុ) នៅ​សល់​តែ “កំពត”។ ប្រភព: ខ្មែរអប្សរា 

11. មួយទៀត សៀម ហៅថា កំពត ចំណែក កាំពី សៀមសំដៅថា កាពិ-- ជាកូនកំពិសតូចៗ សម្រាប់តែធ្វើកាពិ ព្រែកកំពឹស ព្រែកកាពិ ស្ទឹងព្រែកកំពត...ដែលមានន័យថា សប្បូរត្រីកំពត។ កំពត កាលនោះគឺជា កំពង់ផែ សមុទ្រ Kampot was seaport របស់ស្តេច អង្គឌួង ក្រោយមកមានពាក្យ ថា កំពង់សុំ (កំពុងសោម) ដែលសំដៅថា ខ្មែរសុំ ពីសៀមមកវិញ ព្រោះទីតាំងតំបន់នោះគ្រប់គ្រងដោយសៀម។


ប្រវត្តិខេត្តកំពត យោងតាមឯកសារបារាំងឆ្នាំ ១៩២៤ 

1. ចាប់ពីសតវត្សទី ៩ ដល់ទី ១៣ តំបន់កំពតមិនស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់កម្ពុជាទេ ដោយសារបញ្ហាអន្តិសុខ ចោរសមុទ្រ ស្ថិតនៅឆ្ងាយពី រាជរាំង្គ ដោយសារមានការឃ្លានពានពី ពួកសៀម អាណ្ណាម 

2. លុះដល់ពាក់កណ្តាលសតវត្សទី ១៥ ទើបគេប្រទះឃើញពាក្យ “ កំពត “ ជាលើកដំបូងគ្រាដែលមេទ័ពសៀម រាយការណ៍ទៅស្តេចគេថា គេបានលើកទ័ព ចូលតាម តំបន់កំពង់ផែកំពត ដើម្បីទៅវាយ ស្តេចខ្មែរនៅ​ក្រុងឧង្គុង។ 

3. ឆ្នាំ ១៤៧៤ គ្រាដែលកម្ពុជាគ្រប់គ្រងរបៀបស្តេចត្រាញ់ កាលណោះស្តេចត្រាញ់គាគខាងត្បូង បានសុំ​ជំនួយពីស្តេចសៀម នូវទ័ពចំនួន ៣០,០០០ មក ចូលតាមផ្លូវពី កំពត ដល់ តំបន់រាម ចំណែកទ័ពជើងគោកសៀម ចូលតាមផ្លូវពី បាត់ដំបង ដើម្បីវាយក្រុងឧង្តុង។ 

4. ឆ្នាំ​១៥១៨ ទ័ពស្តេចអង្គច័ន្ទ វាយយកតំបន់ កំពតមកគ្រប់គ្រងវិញ។ 

5. ឆ្នាំ​១៥៣១ ទ័ពស្តេចសៀម ឡើងគោកជា លើកទី​២ តាមកំពង់ផែ កំពតដដែល ដែលទ៍ពជើងទឹក ៥០,០០០ នាក់ ហើយត្រូវស្តេចខ្មែរ អង្គច័ន្ទ វាយបណ្តេញទៅវិញ និងបានកសាងវត្តមួយជា ការរំលឹកគុណដល់មហាជ័យ ជំនះ គឺវត្តពោធិមានបុណ្យ។ 

6. ឆ្នាំ ១៥៥៦ ស្តេចខ្មែរព្រះនាម ព្រះបរមរាជា បានពង្រាយទ័ពឈជើងនៅតំបន់ កំពត ច័ន្ទបុន និង រ៉ាក់យ៉ង ដោយកាលណោះ ទ័ពរដ្ឋបាកាន នៃប្រទេសភូមារសព្វថ្ងៃ ចូលឈ្លានពានប្រទេសសៀម 

7. ឆ្នាំ ១៥៩៣ មានការឈ្លានពានជាថ្មីពីទ័ពសៀម ១០,០០០ នាក់ជាទ័ពជើងគោក និងជើងទឹក ចូលវាយនៅខេត្ត​បន្ទាយមាស ដែលវាយរហូតដល់ខេត្ត ស្រីសន្ធរ និង លង្វែក ដោយជើងគោកចូលតាមផ្លូវ បាត់ដំបង។ 

8. ឆ្នាំ ១៥៩៣៖ ឯទង់រូបដំរីស ដែលធ្លាក់មកលើ មហាប្រាសាទនេះ ទំនាយថាព្រះអង្គ​នឹងមាន​ជ័យជំនះ។ លុះដល់មកឆ្នាំម្សាញ់ បញ្ចស័ក ពស.២១៣៧, គស.១៥៩៣, មស.១៥១៥, ចស.៩៥៥ ព្រះចៅនរេឝ្វរឱ្យកេណ្ឌទ័ពនាំទាហានរេហ៍ពល ១៥០០០០ ដំរី ១០០០ សេះ ១៤០០។ លុះបានជួបជុំហើយ​ទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់ឱ្យពញាកោសាធិរាជឃុំពលទាហាន ៥០០០ នាក់ឱ្យចំណាយពាក្យថាពល ៥០០០០ នាក់​លើកទៅបោះនៅស្រុកចន្ទបុរី ឱ្យព្យូហសំដីថា នឹងលើកទ័ពទៅ វាយស្រុកខ្មែរតាមផ្លូវកំពត កំពង់សោម។ ស្ដេចឱ្យពញាធិរាជសង្គ្រាម ឃុំពល ៥០០០ នាក់ទៅនៅទល់ដែនស្រុកលាវ ហើយឱ្យចំណាយពាក្យថាពល ៥០០០០ នាក់ដែរ ហើយថាទ័ពនេះនឹងត្រូវលើទៅវាយស្រុកខ្មែរនគរវត្ត ហើយទ្រង់ផ្ដាំបន្ថែមថា បើ​មេទ័ពទាំងនោះដឹងថាទ័ពខ្មែរទៅបោះខាងកំពត កំពង់សោម និងស្រុកមហានគរហើយ ឱ្យលើកទ័ពទាំងពី​រផ្លូវទៅសន្ធប់និងទ័ពហ្លួងនៅស្រុកបស្ចឹមបុរី រួចរុករុលចូលវាយយកស្រុកខ្មែរដើម្បីកុំឱ្យខ្មែររួបរួមប្រមូលកងទ័ព ទាន់ឱ្យសោះ។ នាយកងទ័ពទាំងពីរ ទទួលព្រះរាជបញ្ជាហើយ ក៏ថ្វាយបង្គំលានាំកងទ័ពទាំងពីរផ្លូវ ទៅធ្វើតាម​ព្រះរាជបញ្ជាការ។ 

9. ឆ្នាំ ១៦០០ ស្តេច សុរោពណ៍ ប្រកាសខ្លួនឯងជាស្តេច ឯករាជ្យ គ្រប់គ្រងតំបន់ ខេត្តស្លាកែត កំពត កំពង់នុង និង កំពង់ត្រាច។ 

10. ព្រះបាទស្រីសុរិយោពណ៌ យាងមកពីសៀម តាមច្រកកំពតនៅឆ្នាំ ១៦០០ ហើយគង់ នៅរាជវាំង កោះស្លាកែត ដែលនៅក្នុងខេត្តកណ្តាលសព្វថ្ងៃ។ ទ្រង់បានតែងតាំង តេជោយ៉ត អោយធ្វើជា ចៅហ្វាយខេត្តសំរោងទង ជំនួស​តេជោមាស ដែលបានស្លាប់ ហើយទ្រង់បានមក គង់នៅ ល្វាឯម។ ទ្រង់នៅស្រុកសៀមយូរ បានទម្លាប់ព្រះកាយ​ទ្រង់ទៅតាមបែបសៀម ដោយនិយមប្រើព្រះពស្ត្រលឿង និយាយភាសាសៀមច្បាស់ជាងភាសាខ្មែរ ។ 

11. ឆ្នាំ ១៦០១ ព្រះស្រីសុរិយោពណ៌បានត្រឡប់ពីប្រទេសសៀម ស្របតាមបំណងប្រាថ្នា របស់ប្រជារាស្ត្រខ្មែរ ដែល​បានសុំយាងព្រះអង្គពីទីក្រុងអយុធ្យា ចូលមកតាម ច្រកកំពត មកគង់នៅកោះស្លាកែត ជិតភូមិកៀនស្វាយ​សព្វថ្ងៃ។ ភាពស្ងប់ស្ងាត់ហាក់កើតមាននៅតាមកន្លែងខ្លះនៅក្នុងប្រទេស ប៉ុន្តែកន្លែងខ្លះទៀតមាន​កើត​ចលនា​បះបោរ ធ្វើឲ្យប្រជារាស្ត្រភិតភ័យនៅឡើយ។ 

12. ឆ្នាំ ១៦២១ ស្ដេចសៀមឈ្មោះសុងថាម បានលើកទ័ពដោយផ្ទាល់ជាពីរផ្នែក មួយផ្នែកចូលតាមខេត្តបាត់ដំបង និងពោធិ៍សាត់ ប៉ុន្តែត្រូវទ័ពខ្មែរវាយឲ្យខ្ចាត់ខ្ចាយរត់ចេញតាមខេត្តចន្ទបុរី។ មួយផ្នែកទៀតជាទ័ពជើងទឹក ចូល​មកតាម ខេត្តកំពត និងបន្ទាយមាសក្នុងបំណងវាយយកខេត្តទ្រាំង ប៉ុន្តែទ័ពសៀមត្រូវបរាជ័យម្ដងទៀត ដោយសារខ្មែរបំពុល។ មួយឆ្នាំក្រោយមក គឺឆ្នាំ ១៦២២ សៀមបានសាកល្បងលើកទ័ពមកម្ដងទៀត ប៉ុន្តែ​ត្រូវបរាជ័យ។ 

13. ឆ្នាំ ១៦៣៣ ព្រះអង្គបានលើកទ័ពទៅវាយសៀម ក្នុងបំណងដណ្ដើមយកខេត្តនគររាជសីមាមកវិញ ប៉ុន្តែមិន​បានសម្រេច ព្រោះសៀមបាន លើកទ័ពជើងទឹកចូលតាមកំពត ក្នុងបំណងវាយយកខេត្តភាគ​ខាងត្បូងនៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា។ 

14. ឆ្នាំ ១៦៧៥ អង្គស៊ូដែលមានព្រះជន្ម ១៩វស្សា បានឡើងសោយរាជ្យ ដោយមាននាម​សម្រាប់រាជ្យ​ថា សម្តេចព្រះជ័យជេដ្ឋាបរមសុរិន្ទ្រធិរាជ ។ នៅឆ្នាំ ១៦៧៦ ទ្រង់បានយាងមកគង់នៅរាជវាំងទ្រនំជ្រឹង ខេត្ត​សំរោងទង។ឆ្នាំ​ ១៦៧៩ នៅប្រទេសចិន ពួកម៉ាន់ជូ បានវាយកម្ទេច រាជវង្ស មីង ។ មន្ត្រីចិនពីររូបដែល​បម្រើការ​នៅក្នុងរាជវង្ស មីង គឺ យឿងង៉ាន់ឌិច និង ត្រឹងធឿងស្វៀង ពុំព្រមចុះចូលនិងពួកម៉ាន់ជូទេ ក៏នាំគ្នា បីពាន់នាក់ និង សំពៅចំនួន ហាសិប មកជ្រកកោននិងស្តេចយួន។ ស្តេច យួន ថៃតុង បានបញ្ជូនជនទាំងនោះ​អោយទៅនៅក្នុង តំបន់យ៉ាឌិញ ។ ក្រោយមកពួកនេះបាន បំបែកគ្នាទៅរស់នៅក្នុង ខេត្តដូនណៃ និង មេសរ ប្រកបរបរស្រែចម្ការ បង្កើតជាក្រុង មានឈ្មួញបរទេសចូលមករកស៊ីជាមួយដូចជាពួកអឺរ៉ុប ជប៉ុន និង ជ្វា ជាដើម ។ ក្នុងពេលដំណាលគ្នានោះដែរ មានចិនម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ាកគីវ បានភៀសខ្លួនពីខេត្តក្វាង ទុង មករស់នៅ​ស្រុក​ខ្មែរដែរ ព្រោះពុំពេញចិត្តនិងទម្លាប់ពួកម៉ាន់ជូ។ គាត់ជាអ្នកជំនួញម្នាក់ដែលធ្លាប់ចេញចូល នៅហ្វីលីពីន និង ក្រុងបាតាវ្យា ដោយមើលឃើញផ្ទៃក្នុងខ្មែរមានភាពច្របូកច្របល់ និង ដោយឃើញមានឈ្មួញបរទេស​ចេញ​ចូលច្រើន គាត់បានបើកក្បាលបៀយកតុង ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារជីកបានកំណប់មួយ គាត់បានក្លាយ​ជា​អ្នកមានស្តុកស្តម្ភ ហើយសង់បន្ទាយមួយនៅជាប់សមុទ្រ ហើយប្រមូលមនុស្សទៅរស់នៅត្រង់ ខេត្តពាម កោះត្រល់ កំពត កំពង់សោម ក្រមួនស ទឹកខ្មៅ ហើយត្រូវបានព្រះអង្គស៊ូតែងតាំង​ជាមន្ត្រីអោយឈរ​ត្រួតត្រា​តំបន់​តាមឆ្នេរសមុទ្រសៀម ។ នៅឆ្នាំ ១៦៨៧ សៀមលើកទ័ពចូលវាយលុកតំបន់ពាម ចាប់ខ្លួនគាត់ ប៉ុន្តែគាត់បានលួចរត់ត្រឡប់មកវិញ នៅឆ្នាំ ១៧០០ ។ 

15. ចុងសតវត្សទី ១៧ ជនជាតិចិន​មកពី ម៉ាក់កាវ (ខ្មែរហៅខេត្តទឹកកាម៉ៅ ទឹកខ្មៅ Chinoire Mac Muu) ប្រកាសតំបន់កំពត ជារដ្ឋស្វ័យត មិនចំណុះស្តេចអណ្ណាម ស្តេចខ្មែរ និងស្តេចសៀម។ 

16. ឆ្នាំ ១៧៣៨ ស្តេចខ្មែរមួយអង្គ ព្រះនាម ព្រះស្រីធម្មោ នាំទ័ព ៣,០០០ ធ្វើដំណើរតាមខេត្ត កំពត និងបន្តមកក្រុងឧង្តុង រួចប្រកាសខ្លួនឯងជា ស្តេចព្រះបរមបរពិត។ 

17. ឆ្នាំ ១៧៥៨ ស្តេច អង្គទង់ ប្រកាសដាក់ តំបន់កំពត តំបន់វង់ធំ (កំពង់សោម) ក្រោយអំណាចស្តេចអណ្ណាម ។ 

18. ឆ្នាំ ១៧៧២ ស្តេចត្រាញ់តំបន់កំពត ចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពជាមួយ អណ្ណាម ខ្មែរ និង សៀម។ 

19. ដោយពុំចង់អោយ អាណ្ណាម មានអធិរាជភាពលើកម្ពុជាខ្លាំងពេក ព្រះរាជាក្រុងបាងកកបានបញ្ជូនទ័ព​មក​លុកលុយកម្ពុជា យោងតាមសំណើរចៅហ្វាយខេត្តពោធិ៍សាត់នៅឆ្នាំ ១៨២០ ។ ព្រះអង្គចន្ទ ដកព្រះកាយទៅ ខេត្តលង់ហោ ។ មួយថ្ងៃបន្ទាប់ពីព្រះអង្គចន្ទចេញផុតពីឧដុង្គ ទ័ពសៀមបានចូលមកគ្រប់គ្រងឧដុង្គ មានអង្គអឹម និង អង្គដួង មកជាមួយផង។ ទ័ពចម្រុះខ្មែរ-សៀម បានបន្តវាយ ចូវដុក នៅមាត់ព្រែកវិញតេ, វាយយកក្រុង ហាទៀង រួចទៅ ដល់ លង់ហោ ជាកន្លែងដែលព្រះអង្គចន្ទ គង់នៅ ដោយវាយយកបាននៅខែធ្នូ ១៨៣១ ។ ទ័ពអាណ្ណាម បានធ្វើការវាយបកវិញ រហូតទ័ពខ្មែរ-សៀមដកថយចុះសំពៅនៅ កំពត រួចត្រឡប់ទៅបាងកកវិញ នាំយកទាំងអង្គអឹម និង អង្គដួងទៅផង ។ អស់ទ័ពសៀម អាណ្ណាមបានក្លាយជាម្ចាស់លើកម្ពុជាម្តងទៀត ។ ស្តេច​អាណ្ណាម បានផ្ញើសម្លៀកបំពាក់បែបអាណ្ណាម រួមមានទាំងមួកផង មកថ្វាយព្រះរអង្គចន្ទ ដោយមាន​មន្ត្រីមួយចំនួនស្លៀកពាក់តាមទ្រង់ដែរ ដើម្បីជាការអែបអប និង ដោយការភ័យខ្លាចផង ព្រោះពួកគេក៏បាន​ទទួល​សម្លៀកបំពាក់នេះពី ស្តេចអាណ្ណាមដូចគ្នា ។ ម្តងនេះគេឃើញថា អាណ្ណាមមានប្រៀបខ្លាំងជាងពួកសៀម 

20. នៅក្នុងជួររាជវង្ស យួនបានកម្ចាត់ព្រះអង្គម្ចាស់ណា ដែលយួនគិតថា មានទំនោរទៅរកសៀម ។ នៅឆ្នាំ ១៨៣៤ ព្រះអង្គចន្ទ ចូលទីវង្គត ។ គ្មានអ្នកអង្គម្ចាស់ណា សម្រាប់ធ្វើជាទីជម្រើសសម្រាប់អោយស្នងរាជ្យទេ ។ បើនិយាយពី អនុជរបស់ព្រះអង្គចន្ទ គឺ អង្គអឹម និង អង្គដួង វិញ អាណ្ណាម មិនព្រមអោយសោយរាជ្យឡើយ ព្រោះអ្នកទាំងពីរចូលដៃនិងសៀម ហើយកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសសៀម ។ ដោយព្រះអង្គចន្ទមានតែបុត្រី គ្មានបុត្រាសម្រាប់ស្នងរាជ្យ យួនបានតែងតាំងក្សត្រីអង្គម៉ី អោយសោយរាជ្យៈ 

21. ឆ្នាំ ១៨៤០ ស្តេចអណ្ណាម បញ្ជូលប្រជាជន មករស់នៅតំបន់កំពត ស្រែអំបិល វង់ធំ (កំពង់សោម) និង ស្លាកែត 

22. ឆ្នាំ ១៨៤១ ទ័ពសៀមចូលវាយទ័ព អណ្ណាម តាមច្រក កំពង់់បាយ 

23. ឆ្នាំ ១៨៤៧៖ សង់កំពង់ផែនៅ កំពត ១៨៤៧ ផ្លូវមួយខ្សែពីឧដុង្គទៅកំពត ប្រវែង ១៤០គ.ម ដើម្បីបើក​មុខកម្ពុជាឆ្ពោះទៅរកសមុទ្រ ព្រោះច្រកចេញតាមទន្លេមេគង្គ និង ទន្លេបាសាក់ ដែលកាត់ទឹកដីកម្ពុជាក្រោម ពួកយួនបង្កការលំបាកជាខ្លាំង។ 

24. ឆ្នាំ ១៨៤៧ ស្តេច មិញ ម៉ាង របស់ អណ្ណាម បានប្រគល់មកឲ្យ កម្ពុជាវិញនៅទឹកដីតំបន់កំពតនោះ។ 

25. ចាប់ពីឆ្នាំ ១៨៤៧ ពួកយួនបានគាបសង្កត់មកលើសេដ្ឋកិច្ចតាមផ្លូវទន្លេមេគង្គ ដោយយកពន្ធដារ​លើទំនិញ​ឆ្លងកាត់ ទើបព្រះអង្គបានសម្រេចព្រះទ័យសាងកំពង់ផែមួយនៅខេត្តកំពត ដើម្បីរំដោះសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសជាតិ​ឲ្យផុតពីការហ៊ុមព័ទ្ធរបស់សត្រូវ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ព្រះអង្គក៏បានកសាងផ្លូវមួយខ្សែភ្ជាប់​ពីឧដុង្គទៅកំពង់ផែ​កំពត ដើម្បីសម្រួលទំនាក់ទំនងជាមួយកំពង់ផែ និងសម្រាប់ប្រជារាស្ត្រខ្មែរធ្វើដំណើរទៅមក។ 

26. ឆ្នាំ ១៨៥១ ស្តេច អង្គឌូង ទ្រង់កសាងផ្លូវផ្នល់ពី ក្រុងឧង្តុង ទៅកំពត កំំពង់សោម ជាផ្លូវចូលតំបន់ឈូងសមុទ្រ សៀម។ 

27. នៅចុង ខែកញ្ញាឆ្នាំ១៨៥៦ អ្នក​ការ​ទូត​បារាំង​បាន​ជិះ​នាវា​ឆ្ពោះ​មក​កាន់​ប្រទេស​កម្ពុជា ហើយចេញ​ដំណើរ​​ពី​​​តំបន់​ បាក់ណាម(Paknam) គាត់​មក​សំចត​នៅ​ចន្ទបុរី ​ពី​ថ្ងៃ​ទី២៩កញ្ញា​ដល់​ថ្ងៃ​ទី០១តុលា ដើម្បី​ផ្ទុក​អុស​សម្រាប់​ដុត​លើ​នាវា​ម៉ារសូ (Marceau) ។ លោក​សាល​ដឺម៉ុងទី​ញី​ មក​ដល់ដែន សមុទ្រកំពត នៅថ្ងៃ៥តុលា​ឆ្នាំ​១៨៥៦ ។ 

28. ឆ្នាំ ១៩០៧ បានព្រះរាជក្រិត បង្កើតខេត្តកំពត។ 

29. ក្រុងកំពតចាប់ផ្ដើមមានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៅឆ្នាំ១៩០១ គឺជាទីប្រជុំជនកំពត ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧០ ដល់ឆ្នាំ១៩៨២ មានឈ្មោះថា ស្រុកកំពត ហើយនៅឆ្នាំ១៩៨២ត្រូវបានកាត់ចេញពីស្រុកកំពត ចំនួន ៥ឃុំ បង្កើតបាន​ជា​ស្រុកថ្មីមួយមានឈ្មោះថា ស្រុកទីរួមខេត្ត ក្រោយមកនៅឆ្នាំ១៩៩៥ ដល់ ឆ្នាំ២០០៨ មាន ឈ្មោះថា ស្រុកកំពង់បាយ នៅឆ្នាំ២០០៨ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន បានកើតជាក្រុង ដែល មានឈ្មោះថា “ ក្រុងកំពត ” ។

ខេត្ត  កំពត លទ្ធផលបោះឆ្នោតជាតិ ឆ្នាំ ២០២៣


ខេត្ត   កំពត លទ្ធផលបោះឆ្នោត ឃុំសង្កាត់  ឆ្នាំ ២០១៨


ផែនទីខេត្តកំពត

ខេត្ត កំពត ចំនួនស្រុក  ០៨
១ ស្រុកអង្គរជ័យ
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
1
5
2
6
ភូមិប្រាល ឃុំតានី ស្រុកអង្គរជ័យ ខេត្តកំពត
3
8
4
11
5
6
6
4
7
6
8
10
9
9
10
7
11
7
២ ស្រុកបន្ទាយមាស
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
12
8
13
9
14
5
15
6
16
5
17
4
18
5
19
4
20
8
21
5
22
5
23
6
24
8
25
5
26
5
៣ ស្រុកឈូក
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
27
5
28
4
29
4
30
5
31
5
32
6
33
5
34
5
35
4
36
4
37
4
38
5
39
12
40
6
41
6
៤ ស្រុកជុំគីរី
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
42
4
43
7
44
5
45
5
46
6
47
5
48
6
៥ ស្រុកដងទង់
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
49
5
50
11
51
5
52
4
53
4
54
4
55
3
56
9
57
5
58
4
៦ ស្រុកកំពង់ត្រាច
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
59
4
60
3
61
4
62
5
63
4
64
7
65
3
66
7
67
6
68
7
69
4
70
6
71
4
72
5
៧ ស្រុកទឹកឈូក
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
73
3
74
4
75
5
76
3
77
5
78
4
79
4
80
3
81
4
82
4
83
5
84
6
85
6
86
4
87
3
88
4
៨ ក្រុងកំពត
លរ
ឃុំ
ភូមិ
ភូមិ
89
2
90
2
91
2
92
5
93
4
ផែនទី រដ្ឋបាលខេត្ត កំពត

List of district បញ្ជីរដ្ឋបាលស្រុក ឆ្នាំ២០២០
NoCodeKhmerEnglishNumber Of CommuneNumber Of Village
CommuneSangkat
1701ស្រុក អង្គរជ័យAngkor Chey District11079
2702ស្រុក បន្ទាយមាសBanteay Meas District15088
3703ស្រុក ឈូកChhuk District15080
4704ស្រុក ជុំគិរីChum Kiri District7037
5705ស្រុក ដងទង់Dang Tong District10054
6706ស្រុក កំពង់ត្រាចKampong Trach District14069
7707ស្រុក ទឹកឈូTuek Chhou District16066
8708ក្រុង កំពតKampot Municipality0515
Total885488

ផែនទីព្រំដែន

កងទ័ពជើងគោកនៃកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ Royal Cambodian Army តំបន់ប្រតិបត្តិការសឹករងកំពត ចំណុះ យោធភូមិភាគទី ៣ បន្តចាត់តាំងកម្លាំងចេញយាមតាមប៉ុស្ដិ៍សង្កេតការណ៍ និងល្បាតត្រួតពិនិត្យ បង្គោលសីមា លើខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម ក្នុងភូមិសាស្រ្តទទួលខុសត្រូវរបស់អង្គភាព ខេត្តកំពត៖ ថ្ងៃទី៤ ខែតុលាឆ្នាំ២០២៣ ក្រោមការដឹកនាំដាក់ចេញនូវបទបញ្ជាយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ពីសំណាក់ ឧត្តមសេនីយ៍ត្រី ហុក ចន្តា មេបញ្ជាការតំបន់ប្រតិបត្តិការសឹករងកំពត បានបន្តចាត់តាំង គ្រប់បណ្តាកងឯកភាពចំណុះទាំងអស់ ល្បាតពិនិត្យក្នុងភូមិសាស្ត្រទទួលខុសត្រូវ ។ ក្នុងនោះកងវរសេនាតូចលេខ ២ ដឹកនាំដោយលោកវរសេនីយ៍ទោ យឿង រតនា មេបញ្ជាការកងវរសេនាតូចលេខ២ និងលោកអនុសេនីយ៍ឯក អ៊ួង សិទ្ធ មេបញ្ជាការកងអនុសេនាធំទី៣ បានដឹកនាំកម្លាំងសហការជាមួយអង្គភាពជាមិត្តចេញ ល្បាតត្រួតពិនិត្យបង្គោលសីមា លេខ៣០៣/៥vs(៥២៣៤-៦០១៧៨) មកដល់ បង្គោលលេខ៣០៤ VS (៥១៨៣-៥៩៩៥៥)ស្ថិតនៅភូមិព្រះទ្រហឹង ឃុំព្រែកក្រឹសស្រុកកំពង់ត្រាច ខេត្តកំពតនិងបណ្ដាចំណុចគោលដៅផ្សេងៗទៀតជាប្រចាំ ដែលបានកំណត់ទុក ដើម្បីតាមដាន និងក្តាប់ឱ្យជាប់នូវរាល់សភាពការណ៍ប្រែប្រួលតាមខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែន ព្រមទាំងទប់ស្កាត់រាល់បទល្មើសផ្សេងៗដែលអាចកើតមានឡើង។ ដោយអនុវត្តតាមបទបញ្ជាលោកឧត្ដមសេនីយ៍ត្រី មេបញ្ជាការ ដែលបានដាក់ចេញដល់មេបញ្ជាការគ្រប់កងឯកភាព ត្រូវអនុវត្តតាមបទបញ្ជារបស់ថ្នាក់លើ ត្រៀមកម្លាំងជួយសង្គ្រោះក្នុងករណីគ្រោះទឹកជំនន់ឲ្យបានទាន់ពេលវេលា ក៏ដូចជាអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាល ក្នុងការកសាងព្រំដែន ជាព្រំដែនសន្តិភាព មិត្តភាព កិច្ចសហប្រតិបត្តិការល្អ និងការអភិវឌ្ឍ ដោយប្រឹងប្រែងប្រើប្រាស់វិធានការផ្នែកការទូត និងផ្លូវច្បាប់ ស្របតាមគោលការណ៍ណែនាំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាតាមសន្តិវិធី និងច្បាប់អន្តរជាតិ។